Niets doen

Vakantie betekent voor mij het hebben van weinig verplichtingen en soms even helemaal niets doen, maar daar zit een hekel punt: niets doen vind ik lastig.

Wanneer ik in een tuinstoel zit, zie ik onkruid dat verwijderd kan worden. Als ik in bad lig, denk ik over het ontkalken van de kraan en wanneer ik uit probeer te slapen, denk ik dat het bed nog verschoond moet worden. Scrollend door Facebook en Instagram worden mijn schuldgevoelens over even helemaal niets doen alleen maar meer aangewakkerd. De rest van Nederland lijkt met hun ‘bestie’ op een terras te zitten of met de allerliefste de meest spectaculaire vakantie-uitstapjes te maken. Terwijl ik onrustig op mijn ligbedje heen en weer draai, en zie dat het gras nog gemaaid moet worden, bedenk ik me dat ik er niets voor hoef te doen om de mooiste dingen voorgeschoteld te krijgen. Ik hoef er niets voor te doen om de zon te laten schijnen bijvoorbeeld. Die komt vanzelf op en soms gaat dat gepaard met een prachtige rode lucht. Om te kunnen genieten van de natuur, terwijl ik fiets of wandel, hoef ik niets te doen. Het is er gewoon, ik hoef het alleen maar te aanschouwen. Het is een cadeautje als ik onverwachts een ree, haas of fazant zie. De bloemen die in bloei staan of vers gemaaid gras, de frisse lucht na een regenbui, ik hoef het alleen maar te ruiken en op te snuiven. Ook de geluiden van fluitende vogels en de ronkende boten over de Maas krijg ik gratis, hier is geen actie voor nodig. Dit gaat misschien wel erg wanhopig klinken, maar toen ik pas de supermarkt uit liep, bepakt en bezakt, kreeg ik toch een grote glimlach cadeau van een wildvreemde voorbijganger. Dat was zo leuk en ik had er niets voor gedaan. Niets doen, eigenlijk is het best wel gewoon heel erg leuk.

Fijne vakantie!

Wanda Havens

wandaschrijft@gmail.com