Weer samen..

Zijn vader was 18 jaar geleden overleden, hij was nog maar een broekie toen. Ze waren een hecht gezin, hij samen met zijn vader en moeder. De periode die volgde was moeizaam maar langzaam maar zeker nam het leven weer zijn beloop.

Inmiddels was het gezin uitgebreid, hij had een leuke partner en twee dotjes van kinderen. Voor de liefde besloot hij te gaan verhuizen naar de andere kant van het land. Zijn moeder in eerste instantie alleen achterlatend. Gaandeweg vond ook zij haar weg en sloot zich aan bij verschillende verenigingen. Ze ontwikkelde hobby’s, kreeg een breder sociaal netwerk en hij moest wel van te voren bellen als hij op bezoek kwam. Anders was de kans groot dat ze er niet was. Zij bezocht hem maandelijks en bleef dan gelijk gezellig logeren. Zijn moeder had weleens gezegd dat hij haar, als het ooit zo ver kwam, echt niet hoefde te begraven zoals jaren eerder met zijn vader was gebeurt. Dat graf kostte alleen maar tijd door het onderhoud waar het om vroeg en ze begreep als geen ander dat na haar overlijden de band met zijn geboortedorp minder zou worden. Al had zij het graf van haar man de afgelopen jaren met liefde bezocht en onderhouden. Voor hem voelde het echter niet goed om zijn ouders uiteindelijk niet te herenigen. Zijn moeder stierf op een regenachtige herfstdag en hij deelde zijn dilemma met me. Ik stelde voor om vader, op dezelfde dag als de uitvaart was van moeder, op te graven en hem die dag te cremeren in hetzelfde crematorium als waar moeder wordt gecremeerd. De wettelijke termijn van grafrust, namelijk 10 jaar, was al ruimschoots verstreken. Zo kon hij zijn beide ouders met hem mee naar huis nemen en zijn ze toch weer samen als gezin. Bent u benieuwd naar de mogelijkheden voor opgraven en cremeren? Neemt u gerust vrijblijvend contact met mij op, ik regel alles van het regelen van de vergunning tot en met de crematie.

Ik wens u een gelukkig maar bovenal gezond 2020 toe.

Marie-José Peters-Boerman