Bellenblazen naar de hemel
Ze was pas vier jaar en haar grote vriendin, haar oma, was er niet meer. Gelukkig kwam haar einde zacht en kalm zodat de toch nog kleine maar eigenlijk al grote meid wel afscheid kon nemen van haar.
- Column
- Topic Berg & Dal
- Deel dit artikel
Ze was pas vier jaar en haar grote vriendin, haar oma, was er niet meer. Gelukkig kwam haar einde zacht en kalm zodat de toch nog kleine maar eigenlijk al grote meid wel afscheid kon nemen van haar.
Laatst hadden ze nog gelogeerd samen en wat was dat een feest! Samen in het grote bed slapen en ’s ochtends bij het wakker worden samen knuffelen en geinen. De buren hadden het gegiechel van de twee door de muur heen gehoord. Aan mij de vraag om de kleine grote meid bij het afscheid te betrekken, zowel in de voorbereiding als tijdens de dienst zelf. Ik vroeg haar wat ze het mooiste vond als ze nu aan haar oma dacht: een ster, een hart of een vlinder. Vol trots koos ze de vlinder uit want, zo had haar oma haar beloofd, als ze de kans kreeg zou ze als vlinder bij haar langs vliegen. Ik gaf het meisje een houten vlinder welke ze vervolgens geconcentreerd en met heel veel liefde ging bekleuren en voorzien van glitters. Tijdens de crematieplechtigheid plakte het meisje de vlinder op de kist van haar oma. Daarna vroeg ik haar wat ze het meeste zou gaan missen aan haar oma, ik wist hierop het antwoord al want dat had ze me de dagen voorafgaand aan de plechtigheid al meerdere malen verteld. Zachtjes zei het meisje: Oma’s kusjes. En daar had ik iets op bedacht. Ik gaf het meisje een busje bellenblaas en vertelde haar dat wanneer ze handkusjes naar de hemel zou maken en daar vervolgens bellen achteraan stuurde, de bellen de kusjes zouden vangen en mee zouden nemen naar de hemel, naar haar oma. Het meisje dacht er even over na en straalde, ze vond het een goed idee en begon meteen voor de ogen van de belangstellenden met het geven van handkusjes en het blazen van bellen. Ontzettend aandoenlijk om te zien. Ondertussen las ik de volgende tekst voor:
“Ik blaas nu heel veel belletjes, ze vliegen naar omhoog, ze hebben alle kleuren, net zoals de regenboog. En als ze uit elkaar spatten dan zijn ze speciaal voor jou. Mijn 100.000 kusjes die zeggen dat ik van je hou.”
Liefde houdt niet op waar het leven eindigt… Ook niet als je vier bent.
Marie-José Peters-Boerman
www.uitvaartverzorging-mariejose.nl