De missie van Gerrie

Gerrie Hijmans (61), geboren en getogen Groesbeker, gooide zes jaar geleden het roer resoluut om: Hij emigreerde in zijn eentje naar Konamusa in Kenia. Ik ken Gerrie uit het verleden, we deden beiden vrijwilligerswerk bij ‘de Körf’ in de Breedeweg, Groesbeek. Maar waarom Afrika? Ik sprak met Gerrie.

Na zijn stukgelopen huwelijk nam Gerrie, vader van een zoon en een dochter, dit besluit. “Ik was vroeger als kind al gefascineerd door Afrika, alles wat met Afrika te maken had, vond ik interessant. Ik was stratenmaker maar wilde eigenlijk wat anders. Na mijn scheiding ben ik volledig voor foundations gaan werken”, zegt Gerrie. “Eigenlijk wilde ik toen al naar Afrika, maar ik had jonge kinderen en wilde wachten totdat ze ouder waren als ik naar Afrika zou gaan. Zes jaar geleden was het dan eindelijk zover en toen vertrok ik. Dat is niet niks kan ik je zeggen, het was erg zwaar, maar ik wilde het graag, wilde graag iets goeds doen voor deze wereld, en dat motiveerde mij. Ik woon tegenwoordig samen met mijn vrouw in Konamusa dat hoort bij Ukunda in de provincie Kwale in Kenia.”

Is het daar niet enorm wennen?
“Ja, in het begin was het erg wennen, eigenlijk aan alles, maar zeker ook aan de taal. Kenia heeft tweeënveertig stammen en iedere stam heeft zijn eigen taal. Ieder kind leert Swahili maar niet iedereen spreekt Swahili, vooral ouderen niet. Swahili is een mix van Portugees en Arabisch, doordat Kenia altijd door deze landen bezet is geweest. Daarna is het  bezet door de Engelsen. Sinds ongeveer zestig jaar is Kenia nu onafhankelijk. Er wordt nu vooral Engels  gesproken dus dat gaat me wel goed af. En mijn vrouw kan in veel talen tolken voor mij. Inderdaad Remi, ik vond hier een nieuwe vrouw, we zijn getrouwd en ze staat zelfs op het punt te bevallen”, zegt hij trots.

Hoe ziet een dag in Afrika er voor jou uit?
“Mijn dag ziet er als volgt uit: ik sta ‘s morgens om 05.00 uur op. Om 06.00 uur vertrek ik naar mijn werk, naar school. Waarom zo vroeg zul je denken. Nou omdat we nog volop in de bouw zitten moet ik er ook op tijd zijn. En het sociaal werkteam komt al om 07.00 uur, we nemen dan de dag door en bespreken wat er moet gebeuren. Ook bij ons ‘farm project’ zijn de mensen al vroeg bezig, elf projecten met momenteel twaalf werknemers. En zodra de scholen in Kenia weer open gaan, wordt het nog harder werken! Haha, maar ik doe het met liefde. Ik ben vaak rond zes uur, half zeven weer thuis. Dan gaan we eten, ga ik douchen en daarna ga ik online met sponsors, die we zo verschrikkelijk hard nodig hebben. Rond middernacht ga ik slapen. O ja, op zondag ben ik vrij… pff heerlijk uitrusten.”

Wat zijn de grootste verschillen tussen hier en Afrika?
“De verschillen met Nederland zijn enorm. Kenia is een groot land met vele verschillen, heel veel natuur maar ook grote steden. Ook veel grote droge gebieden. De voorzieningen hier zijn slecht tot zeer slecht. Het maakt wel uit in welk gedeelte van Kenia je bent. Goed voedsel, drinkwater, medicijnen en dergelijke zijn vaak alleen weggelegd voor rijken. Maar ik moet zeggen, je raakt eraan gewend en je past je levensstandaard erop aan. Je leert om het leven te respecteren en dankbaar te zijn voor waar je vandaan komt. Je leven, maar ook je gedachten worden hier totaal anders, weg van alle luxe. Dat maakt je in mijn ogen eigenlijk weer een echt mens.”

Wat doe je eigenlijk precies in Kenia?
“Wat ik doe in Kenia? Samen met mijn vrouw hebben we een foundation. We hebben hard gevochten voor verbetering voor kansarmen. Momenteel bouwen we bijvoorbeeld een wellness center. In totaal zijn we bezig met elf projecten, die aansluiten op elkaar, maar alle gericht zijn op bestrijden van armoe. We krijgen er veel energie van om mensen te helpen. Dat is ook mijn doel hier. De wereld laten zien hoe je armoe écht aanpakt, jarenlang is de verkeerde hulp geboden. Wanneer iemand honger heeft kun je eten geven, maar de volgende dag is die honger er weer. Vandaar dat wij op een totale andere manier werken, we kijken vooruit en denken aan de lange termijn.”

Nu je daar woont, hoe kijken ze in Kenia naar Nederland?
“In Nederland heb ik het vaak moeilijk gehad, moeilijke tijden meegemaakt. Maar wat is moeilijk? Nu schaam ik me dat ik daar toen over klaagde. Als je ziet hoe sommige mensen hier moeten leven, zonder enige voorziening zoals ziekenhuizen, voedselbank en noem maar op. Soms heel schrijnend en zonder geld ga je het hier niet redden. De levensstandaard is hier laag, maar om te leven is er wel geld nodig. Dus maar meteen even de oproep: iedereen die ons hier wil steunen, voor slechts € 2,- per maand helpt u ons al een heel eind op weg met ons werk hier!!”

Hoe zit het daar met het coronavirus?
“Corona, het treft iedereen wereldwijd enorm. Maar de armste landen worden dubbel geraakt. En mondmaskers zijn verplicht, ondanks dat weiger ik die te gebruiken, sorry. Velen hier zitten nu totaal aan de grond. Er is hier ook een avondklok. Ben je na negenen ‘s avonds op straat, dan kun je een boete van € 50,- krijgen en zelfs een jaar celstraf. Alleen in noodgevallen mag je de straat nog op. De politie in Kenia is echt hard voor de mensen. Voor mensen die eigenlijk al niks hebben, die worden dus dubbel geraakt.”

Wat zou je graag anders zien in Kenia?
“Poeh heb je even, haha. Nee, de mensen hier zouden beter onderwijs moeten krijgen zodat ze beter voor zichzelf kunnen opkomen en meer kennis van vele zaken krijgen. En uiteraard zien we graag dat onze missie met onze foundation gaat slagen hier!”

Hoe zou je willen dat wij naar Afrika/Kenia kijken?
“Nederlanders moeten niet zo snel oordelen over Afrika. De bevolking hier heeft mij laten zien wat respect voor elkaar is, ondanks hun armoe. Dat in Nederland soms verkeerde groepen asielzoekers aankomen is niet de schuld van Afrikanen. Want let wel, de echt arme Afrikanen, die het eigenlijk nodig hebben om elders een beter bestaan op te bouwen, die kunnen hier echt niet weg. Daarom mensen, wil ik jullie graag een boodschap meegeven:

leer elkaar te respecteren, ongeacht kleur, ras of afkomst. We moeten samen deze wereld beter maken en doe dit voor de kinderen die wij achterlaten, laat je leven niet voor niets zijn geweest.”

Meer info of doneren check: www.facebook.com/groups/212044955658883 of bel met de redactie van Topic magazine en zij brengen u in contact met Gerrie.