Een knuffel vind ik lastig

De Olympische Spelen zitten nog vers in ons geheugen. Met vijftien gouden, zeven zilveren en twaalf bronzen medailles waren het de meest succesvolle spelen ooit. Wat waren we met z’n allen trots. De Spelen roepen bij sommige mensen ook nare herinneringen op. Ik spreek erover met Marleen Deuning. Een turntalent dat de sport door misbruik en een vervelende blessure achter zich liet.

“Het is al ruim vijfentwintig jaar geleden, en dit jaar heb ik voor het eerst weer de olympische spelen turnen gekeken sinds ik gestopt ben”, vertelt Marleen. “ Dit roept wel weer herinneringen op. Het gaat gelukkig steeds beter, maar het blijft altijd aanwezig.” Marleen doelt op het seksueel misbruik tussen haar zevende en elfde jaar door haar turncoach en het missen van de Olympische Spelen van Sydney in 2000 door een elleboogbreuk en luxatie op de WK in China in 1999.

Van Malden naar Papendal
Op vijfjarige leeftijd begon Marleen samen met haar zus met turnen in Malden. Marleen had talent en verhuisde al snel naar de Hazenkamp in Nijmegen. Dat betekende wel dertig uur trainen per week en je leven in het teken stellen van de turnsport. Voor Marleen geen probleem, ze ging voor het hoogst haalbare en al snel trainde ze op nationaal niveau op Papendal. Samen met mede-talent Fieke Willems werd ze vrijwel dagelijks op en neer gependeld door een van de ouders. Ook reisden de meiden veel met de trein en de trainer pikte hen dan op van het station. Een mooie toekomst lag voor ze.

‘Ons geheimpje’
Veel turners beginnen op zeer jonge leeftijd met trainen en bereiken hun sportieve hoogtepunt vaak al tijdens hun kwetsbare tienerjaren en dat maakt hen extra vatbaar voor machtsmisbruik. Dat gold ook voor Marleen. Ze keek op tegen haar trainer Hans K. en deed alles wat hij vroeg en verlangde. Hans gaf in die tijd regelmatig trainingclinics aan trainers van andere clubs. Om goed te kunnen uitleggen wat de beste techniek is om een turnster te vangen, ging er altijd een turnster mee. Marleen was die turnster. Ze bleef dan ook altijd bij Hans logeren. Hier had hij vrij spel. Samen douchen gebeurde dan ook. “Hij waste me dan overal en ook moest ik seksuele handelingen bij hem uitvoeren. Het zei 'dit is ons geheimpje'. Daarna dreigde hij mijn ouders, zus en broertje iets aan te doen als ik het geheim zou vertellen. Zeven jaar was ik, en dit heeft geduurd tot mijn elfde. Dag in dag uit voelde ik mij onveilig en wekelijks werd ik seksueel misbruikt. Onder de douche maar ook gewoon op de bank in zijn woonkamer en in zijn bed.” Toen bleek dat Hans dat ook met andere turntalenten deed, ging het mis. Er werd vanuit een andere vereniging aangifte tegen hem gedaan en hij werd opgepakt. “Toen ik dat hoorde vond ik dat in eerste instantie erg. Toen mijn moeder vroeg of ik dat ook had meegemaakt zei ik 'nee', want ik wilde Hans nog steeds een soort van beschermen, hij was tenslotte mijn trainer en ik was nog steeds erg bang voor zijn dreigement. Dat duurde niet lang en toen heb ik ook mijn verhaal gedaan. Hans werd gelukkig veroordeeld.”

 Olympische droom
“We moesten verder en kregen een nieuwe trainer: Boris Orlov. Een prima coach, aardig, streng en rechtvaardig. Van de nationale bond of andere instanties hebben we niks gehoord, we gingen door alsof er niets gebeurd was. Er was totaal geen nazorg. Ik was inmiddels vijftien en stond aan de vooravond van de Olympische Spelen van Sydney. In China kon ik me kwalificeren voor deze spelen. Helaas ging het daar ook helemaal mis. Tijdens een oefening brak en luxeerde ik mijn elleboog en zo miste ik de kwalificatie, einde Olympische droom. Er was geen sportarts mee, alleen een fysiotherapeut. Voor een sportarts was destijds geen budget. Ik ben in China gebleven totdat het WK voorbij was en samen met het team terug gereisd naar Nederland. In Nederland bleek dat mijn elleboog breuk niet juist was aangegroeid en werd ik geopereerd en met pinnen is het stuk bot vast gezet. Hierna volgde nog zes operaties want mijn elleboog herstelde niet. Buigen en strekken kan mijn elleboog tot op de dag van vandaag nog steeds niet. Op mijn zeventiende besloot ik te stoppen met turnen. Vanuit de KNGU is er ook hier totaal geen nazorg geweest. Heel kwalijk.”

Paniekaanvallen en hyperventileren
“Ik dacht dat ik veel moest inhalen van wat ik gemist had en stortte me op uitgaan en feesten. Ik was wel wat gesloten en wanneer ik werd aangesproken door een jongen, klapte ik volledig dicht. Ik dronk liever lekker mijn drankje, danste wat en ging dan naar huis. Gelukkig veranderde dat en werd ik langzaam wel wat losser. Toen ik drieëntwintig was kwam alles eruit. Ik kan me nog herinneren dat ik met mijn broer en vriend richting Kroatië reed om op vakantie te gaan. Ik voelde me erg slecht, kreeg paniekaanvallen en begon te hyperventileren. Ik wilde naar huis, naar mijn moeder, naar mijn veilige omgeving in Malden. Na deze vakantie heb ik ook een tijd weer bij mijn moeder gewoond in Malden, terwijl mijn vriend Michel in Zwolle bleef, waar wij daarvoor samen woonden. Uiteindelijk is ook hij naar Malden verhuisd.”

Triggers
“Inmiddels ben ik zeventien jaar samen met mijn vriend, hebben we twee lieve kinderen, maar ik blijf graag in en om Malden. Verre vakanties zitten er voor ons niet in. Daar waar het vertrouwd is, voel ik me veilig en prettig. Een knuffel van een vreemde vind ik niet fijn en ongemakkelijk. Alhoewel ik het nu wel steeds makkelijker kan ontvangen als ik mijn veilig voel bij een persoon. Triggers zoals afgelopen Olympische Spelen of een item over China op tv, op vakantie gaan en nog veel meer, zal ik mijn hele leven houden. Ik leer er wel steeds beter mee om gaan en het gaat met ups en downs.”

Mooimentje
Marleen heeft nu haar eigen winkel 'Mooimentje' aan de Hoge Brug in Malden geopend. “Ik kan daar helemaal mijn ei in kwijt en voel me er veilig en prettig. In mijn winkel kun je edelstenen, hangers, dromenvangers, postkaarten, sieraden en cadeaus door mij zelf met liefde gemaakt, kopen. Ook kun je er workshops volgen. Niks moet alles mag in de workshop, zijn wie je bent zonder oordeel over iemand of iets. Creëren vanuit je gevoel en intuïtie. Mooimentje geeft me de veiligheid die ik nooit heb ervaren, het is voor mij en anderen, een ‘save space’.” Wees welkom.

https://mooimentje.nl/