Het vliegend hert,

de grootste kever van Europa, maar toch moeilijk te vinden.

Wist je dat….?
In het dialect wordt deze kever ook wel de ‘Knieptor’ genoemd, waarschijnlijk door de mooie kaken bovenop zijn hoofd. De Romeinen droegen de kop van de kever om de hals als amulet tegen onheil. In Azie wordt de kever als peperduur huisdier gehouden.

 Het Vliegend hert (Lucanus cervus) is een Europees beschermde keversoort. In Nederland is de kever zeer zeldzaam en er is veel onderzoek gedaan naar de leefgebieden van deze kever. De vier kerngebieden waar de kever gespot kan worden zijn; Overijsel (Mander), in Gelderland op de Veluwe, ten oosten van Nijmegen en ten slotte in het zuiden van Limburg. In Gelderland en Limburg zijn populaties gevonden rondom Groesbeek en Mook, doorlopend tot het Reichswald. Het vliegend hert komt vooral voor in beboste gebieden, met voornamelijk de eikenboom. De kever leeft van plantensappen van de eikenboom.

 Het mannetje kan wel 9 centimeter groot worden, waarbij met name de gewei-vormige kaken zeer opvallen. Het vrouwtje wordt zo’n 28-45 millimeter. Het vrouwtje van het vliegend hert, kan snel worden verward met de Neushoornkever of Meikever. Deze kever, roodbruin van kleur, wordt ook vaak gevonden op rottend hout of in composthopen, maar mist duidelijk de opvallende twee kaken van het mannetje van het vliegend hert. Het vrouwtje van het vliegend hert heeft ook kaken, maar deze zijn een stuk kleiner.

 De kever is actief van juni tot en met augustus en houdt zich overdag vaak schuil in de bomen op de schors of de kruin. Vrouwtjes worden overdag meer gezien en de volwassen mannetjes komen op zwoele zomeravonden tevoorschijn. Het mannetje vliegt dan uit of kruipt over de takken op zoek naar een partner. Let op bij temperaturen onder de 16 graden Celsius kan de kever niet vliegen. Het mannetje wordt in zijn doen en laten beperkt door zijn grote/zware kaken, waardoor een mannetje voor de balans vaak verticaal vliegt en met gespreide poten. De kaken van het vliegend hert zijn er vooral op te imponeren, ze kunnen niet krachtig worden samengetrokken.

 Als het mannetje op zijn weg een vrouwtje tegenkomt maakt hij haar het hof, maar komt hij een ander mannetje tegen dan ontstaat er een krachtmeting wie het sterkst is. Ze proberen elkaar dan omver te werpen met hun kaken, uiteindelijk blijft één mannetje over, die kan paren met het vrouwtje. Na de paring worden de eitjes afgezet in de door het vrouwtje gegraven gangen in de bodem van de boomwortels. De larven van het vliegend hert leven ondergronds in door witrot aangetast loofhout, meestal zijn dit oude eikenstobben.

Het duurt vijf tot 8 jaar voordat de larve zich tot volwassen kever heeft ontwikkeld en bij uitkomen leeft de kever niet lang, de mannetjes slechts enkele weken en de vrouwtjes 1-2 maanden.

Dus als je deze zomermaanden in de buurt gaat wandelen, let dan goed op en als je het geluk hebt er eentje te zien, meldt dit dan vooral op www.waarnemingen.nl

Met natuurlijke groet,

Britt Eikholt