‘Jij heb de Rock ‘n Roll op de goeie plek zitten’

‘Music was my first love, and it will be my last’, wie kent ḿ niet, die hit van John Miles uit 1976?! In het geval van William Smulders was de liefde voor muziek inderdaad zijn allereerste liefde. Reeds op zesjarige leeftijd raakte de muziek van Elvis hem recht in de ziel. En dat uiterlijk… dat vond William supervet. Dat wilde hij ook wel. De droom was geboren, William wilde muzikant worden. En die droom leeft hij nog steeds. Solo, duo of samen met zijn band.

Lets twist again
We wandelen over de terreinen van de vierdaagse-zomerfeesten van 2019. In de Hertogstraat is het publiek massaal opgekomen om te kijken naar het optreden van William Smulders and the Handjives. Menigeen kan de verleiding niet weerstaan om mee te swingen op de dampende Rock ‘n Roll en swing uit de jaren vijftig, alsof zijn leven ervan af hangt. William speelt tijdloze muziek. Van een gouden evergreen tot een knallende Rock ’n Roller. ‘Come on, lets twist again, like we did last summer’. “Die Rock ‘n Roll uit de jaren ‘50, de evergreens en de uitstapjes naar de jazz raken mij in de ziel. Maar ook het publiek wordt er door geraakt en dat zie je! Je kunt er moeilijk bij stil blijven staan. Het is zeker een voordeel dat ik als muzikant veel ervaring heb opgebouwd en me samen met mijn band en mijn levens- en duo partner Lieke aan elke situatie makkelijk aan kan passen. We krijgen eigenlijk altijd wel positieve reacties uit het publiek, mensen zingen mee, gaan dansen. Als artiest krijg je veel energie van het publiek terug. Mensen hebben plezier. Dáár doe je het voor.”

Vervelende reacties
Op zijn twaalfde leerde hij zichzelf gitaarspelen en (goede!) zangtechnieken aan. William is dus volledig autodidact. De liedjes die hem pakken ontleedt hij tot op het bot. Hij wil precies weten hoe de muziek is opgebouwd. Het artiestenleven van William ging niet altijd over gebaande wegen. “Aanvankelijk speelde ik Rock, Funk en Metal, want ik kon in heel Groesbeek geen mensen vinden die ook Rock ‘n Roll, blues en soul wilden spelen. De bands waarin ik speelde droegen illustere namen als bijvoorbeeld Gone to the Dogs. We speelden eigen repertoire. Ik heb ook nog een tijd in the Cool Cats gespeeld met mijn broer op drums. Die band speelde wel Rock ‘n Roll.”

William is van oudsher ook écht Rock ‘n Roll gekleed: vetkuif, puntschoenen, zwarte kleding en een net pak horen bij hem. “Dat vonden ze vroeger raar in Groesbeek, het werd niet geaccepteerd en ik kreeg soms vervelende reacties.” Maar William, er bestaat ook nog zoiets als eigenwijze wijzigheid. ‘Wees jezelf broeder’ en dat doe je gelukkig ook. Frank Sinatra zong het al ‘I did it my way’.

Droom
"Toen ik tweeëntwintig  jaar jong was, besloot ik onder mijn eigen naam ‘William Smulders’ op te gaan treden. Ik specialiseerde mij meer en meer in Rock ‘n Roll en evergreens. Denk bijvoorbeeld aan liedjes van Frank Sinatra, Johnny Cash, Elvis, the Everly Brothers, Roy Orbison, Chris Isaak, maar ook Herman Brood, Amy Winehouse, Avicii en Santana kun je op mijn setlist vinden.” Daar sta je dan! Je hebt net besloten om onder je eigen naam het artiestenleven en de muziekwereld in te trekken. Maar hoe ga je dat in Godsnaam aanpakken?! “Ik besloot naar de Verenigde Staten te reizen en dompelde mezelf onder in de muziekwereld van steden als New Orleans, Nashville en Memphis. Allemaal met dit ene, heilige doel: een goede muzikant worden, zijn en blijven. Ik heb veel concerten bezocht. Allerlei muziekstijlen kwamen voorbij. Wat liep daar enorm veel talent rond! Zulke goede muzikanten, dat ik op een gegeven moment dacht: zal ik er maar mee ophouden.” Gelukkig, die gedachte leefde niet lang in zijn hoofd. William droomt nog steeds het bestaan van beroepsmuzikant. “Ik droom nog wel even door hoor. Ik zou, net als Danny Vera, nog wel een grote hit willen schrijven. Je krijgt dan meer naamsbekendheid en dan komen de mensen echt voor jouw muziek, voor jouw eigen repertoire, naar het theater.”

Gitaar
William is niet alleen zanger maar ook een begenadigd gitarist. Hij houdt bijvoorbeeld  van Flamenco muziek en speelt het ook. Ik heb mezelf gitaar leren spelen aan de hand van muziek van mijn voorbeelden uit allerlei muziekstijlen. ‘While my guitar gently weeps’. Ik heb veel liedjes uitgeplozen. Soms ben ik een beetje verliefd op mijn gitaar. Ik vind het heerlijk om erop te spelen.” William maakt deel uit van diverse acts. Hij treedt solo op, maar ook veel met levenspartner Lieke Grey. Beiden treden ook op met the Handjives. Een band die de fijne kneepjes van de evergreens in de vingers heeft en tijdens optredens iedere vezel van je lichaam volpompt met Rock n Roll. “Ik ben mijn eigen bedrijf. Samen met  Lieke regel ik veel zaken zelf. Natuurlijk zijn we uitvoerend artiest, maar we doen ook de booking, de PR, het management, de techniek, en we schrijven zelf muziek.”

Evergreens
De zaal is goed gevuld voor het optreden van William en Lieke. De twee brengen stemmige evergreens ten gehore. Muziek die herinneringen ophaalt, herinneringen aan mooie, maar soms ook pijnlijke zaken uit het verleden van de toeschouwers. Hun muziek raakt je hart en je ziel. Songs als ‘Love me tender’, ‘Bye bye love’, ‘Wicked game’, ‘Blue Hotel’, ‘Pretty Woman’ en ‘Valerie’, afgewisseld met eigen nummers, veroveren de zaal.

Optredens
William Smulders en zijn band treden door het hele land op. Vaak hebben ze wel drie tot vier optredens per week. Op feesten en partijen, maar ze spelen net zo gemakkelijk op een begrafenis. Ze zijn van alle markten thuis. “Ik heb op Jazz en Juketown in Den Bosch gestaan, In de Holland Casino’s door het hele land gespeeld,  10.000 mensen op de Waalkade vermaakt tijdens de vierdaagse. En speelde ook nog in de begeleidingsband van Chris Montez, Linda Gail Lewis en Wanda Jackson. Toch niet de minste artiesten.”

Afkicken
Tijdens de Corona crisis staat de droom van William, en ook  die van Lieke, op een lager pitje. “De Coronacrisis? Wat moet ik daar van zeggen. De grote evenementen liggen voorlopig stil. We doen nog wel kleine optredens op bijvoorbeeld tuinfeestjes, bruiloften, begrafenissen en in de buitenlucht bij verpleeghuizen.” Optreden op afstand is nu het devies. ‘Anderhalve meter Rock ’n Roll’ zullen we het maar noemen. “Financieel heb ik een flinke veer moeten laten, maar ook mijn emotionele leven staat op zijn kop. Al achtentwintig jaar stap ik ieder weekend en een paar keer per week de bus in, op weg naar een optreden. Dat kun je gerust een verslaving noemen. Nu we veel minder spelen, ben ik een beetje aan het afkicken. Muziek was mijn eerste liefde en waarschijnlijk ook mijn laatste. Maar ik zie ook de voordelen van deze tijd, ben sowieso niet iemand die gauw bij de pakken neer zit. Ik repeteer iedere dag, schrijf nieuwe liedjes, wandel veel in de natuur, geniet van mijn kinderen en ben bezig met een nieuw project.”

Laten we er in deze rare en  zware tijden maar een mooie herinnering bij pakken. “Een aantal jaren geleden kwam Jules Deelder na een optreden naar me toe. Hij was enthousiast over mijn muziek. Vanonder zijn vetkuif en zijn zonnebril klonk het: ‘so, goser, jij heb de Rock ‘n Roll op de goeie plek zitte’”

Tel: 06-42609879

www.williamsmulders.nl