Het belang van bevolkingsonderzoek naar borstkanker
Elke twee jaar ontvangen vrouwen tussen de 50 en 75 jaar een uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek naar borstkanker. Dit preventieve onderzoek heeft als doel om borstkanker in een vroeg stadium op te sporen, waardoor de kans op een succesvolle behandeling aanzienlijk wordt vergroot. Ook Janet van Leuven kreeg zo’n uitnodiging. Dat zij het perfecte voorbeeld is van het belang van dit onderzoek, vertelt ze in een gesprek met Topic.
- Topic Boxmeer
- Topic Cuijk
- Topic Maasduinen
- Wanda Havens
- Deel dit artikel
Elke twee jaar ontvangen vrouwen tussen de 50 en 75 jaar een uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek naar borstkanker. Dit preventieve onderzoek heeft als doel om borstkanker in een vroeg stadium op te sporen, waardoor de kans op een succesvolle behandeling aanzienlijk wordt vergroot. Ook Janet van Leuven kreeg zo’n uitnodiging. Dat zij het perfecte voorbeeld is van het belang van dit onderzoek, vertelt ze in een gesprek met Topic.
Kort nadat Janet van Leuven (51) uit Boxmeer haar vijftigste verjaardag vierde, ontving zij een uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek naar borstkanker. Voor haar was er geen twijfel of zij hieraan zou deelnemen; dit hoort er gewoon bij. “Ik ging er onbevangen naar toe," vertelt Janet. “In de mobiele onderzoeksbus werden röntgenfoto’s gemaakt. Maar vier dagen later werd ik gebeld door mijn huisarts: er waren kalkspatjes aangetroffen in mijn rechterborst. Dat vroeg om verder onderzoek.”
Voorstadium van borstkanker
De volgende ochtend meldde Janet zich in het ziekenhuis voor aanvullende onderzoeken. “Daaruit bleek dat ik een voorstadium van borstkanker had: DCIS, wat betekent dat afwijkende cellen zich in de melkgangen van een borst bevinden. Bij mij zaten verdachte plekken in beide borsten. De gradatie waarmee de artsen aangeven hoe afwijkend de cellen eruit zien was twee, matig afwijkend. Tja, en dan? Dan ga je nadenken over alle opties die de artsen je voorleggen. Ik besloot na lang nadenken om beide borsten te laten amputeren, om alle onzekerheid over mogelijke groei van de afwijkende cellen uit te sluiten. De artsen noemden het een moedig besluit.” Op 29 november 2024 onderging Janet de operatie. “Ik vond het ontzettend spannend, maar achteraf viel het mee. Het is misschien wat overdreven om te zeggen dat er een last van mijn schouders viel toen ik wakker werd, maar zo voelde het wel een beetje. De ingreep was geslaagd en uit onderzoek bleek dat alle afwijkende cellen waren verwijderd. De artsen noemden mij het perfecte voorbeeld van het feit dat ‘de bus’ er is en dit illustreert het belang van het onderzoek.”
Zoektocht naar borstprotheses
Na de operatie maakte Janet gebruik van nood-borstprotheses. “In het ziekenhuis kreeg ik uitgebreide informatie over de verschillende opties, maar op dat moment was ik daar echt nog niet mee bezig. De noodprotheses, eenvoudige kussentjes gevuld met watten, voldeden in eerste instantie prima. Daarna moest ik op zoek naar een blijvende oplossing. Ik bezocht een plastisch chirurg voor informatie. De conclusie hierbij was voor mij meteen duidelijk: een borstreconstructie wilde ik niet; dat past niet bij mij. Bovendien vond ik de risico’s daarvan te groot. Via internet kwam ik uit bij ProudBreast: wasbare, zachte borstprotheses die je zelfs kunt dragen tijdens het zwemmen. Die bevielen me meteen. De stap naar protheses kan behoorlijk groot zijn, daarom heb ik me aangemeld als thuispaspunt voor ProudBreast. Zo kan ik als ervaringsdeskundige andere vrouwen op een persoonlijke manier helpen door mijn ervaringen te delen en advies te geven. Mensen kunnen bij mij thuis de protheses zien, voelen en passen, gewoon op hun gemak met een kopje koffie erbij.”
Ga alsjeblieft naar de bus
Wanneer je wordt geconfronteerd met borstkanker, of een voorstadium daarvan, beland je in een intensief traject. “Mijn belangrijkste advies is: maak keuzes die goed voelen en bij jou passen, doe niet wat anderen van je verwachten. Ik heb het proces gelukkig goed doorstaan en benader wat me is overkomen op een positieve manier. Ik begrijp dat dit voor iedereen anders kan zijn, maar voor mij is het vooral een opluchting dat de onzekerheid over het mogelijk ontstaan van borstkanker weg is. Natuurlijk zijn er momenten waarop ik moet wennen, zoals de eerste keer dat ik weer een sauna bezocht, je weet dat mensen kijken. Ik ben trots dat ik toch de drempel ben overgegaan. Dit is mij overkomen, en ik ga daar open mee om. Tot slot wil ik iedereen die een oproep ontvangt voor het bevolkingsonderzoek op het hart drukken: ga alsjeblieft naar de bus. Vroegtijdige opsporing kan voorkomen dat het écht misgaat.”
