Juul Baltussen maakt kunstwerken met een verhaal

Met een ouderwets smidsvuur, hamer, aambeeld en moderne metaaltechnieken maakt kunstsmid Juul Baltussen de meest uiteenlopende kunstwerken. Wie de regio bezoekt kan een kunstwerk van zijn hand niet missen. Van diverse watertappunten rondom Sint Anthonis tot een vrijheidsmonument in Overloon en een gedenkteken van Titus Brandsma in Boxmeer. Allemaal zijn ze uniek, bijzonder kunstzinnig én bevatten diepgang.

Als kleine jongen was Juul Baltussen (63) al gefascineerd door het smidsvuur. Wanneer hij in zijn geboorteplaats Oploo langs de smid kwam, móest hij naar binnen. Hij volgde de LTS en ging op zijn vijftiende jaar aan de slag als landbouwmechanisatiemonteur. Elke vrije minuut die Juul had bracht hij door in de schuur, knutselend met ijzer. Juul: “Is dit het werk wat ik de rest van mijn leven wil blijven doen, vroeg ik me na twaalf jaar dienstverband af, of ga ik verder met iets wat me echt gelukkig maakt?” Van de een op andere dag nam hij ontslag en maakte van zijn hobby zijn werk. “Alles pakte  ik aan, mijn vrouw Mia en ik hebben twee dochters, we moesten eten!”

Bij zijn huis in Westerbeek is Juul, herkenbaar aan zijn lange baard en mutsje, zes dagen per week in zijn werkplaats te vinden. Een ouderwets smidsvuur staat hier centraal. “De geur en de sfeer van het ouderwets gestookt vuur op kolen vind ik geweldig.” Daaromheen een opgeruimde werkplek met diverse grappige items aan de muur. Rondom zijn huis pronken de meest bijzondere kunstwerken met als basismateriaal ijzer, allen met een verhaal.

Wanneer deze kunstsmid een opdracht krijgt is het eerste wat hij doet; zich inlezen. Dit kan een boek lezen zijn, een museum bezoeken, spreken met dorpelingen, of op zijn knieën in het gras onder een bloem liggen. “Een kunstwerk moet bij de mensen gaan horen. Inspiratie krijg ik van gewone dingen, tijdens een wandeling kijken naar de natuur is voldoende. Vooral ’s nachts komt er een vloedgolf aan inspiratie naar boven.”

Een ontwerp tekenen is niet Juuls ding. “Ik ben daar slecht in, het zijn net kindertekeningen. Mijn broer werkt ze voor me uit, creativiteit zit in de familie, van moeders kant. Ik kan niet garanderen dat een werk precies wordt als op de tekening. Wanneer ik aan het werk ben en denk dat het anders mooier is, verander ik het. Die vrijheid heb ik nodig.” Naast de opdrachten en vele vrije werken die hij maakt, restaureert Juul voor monumentenzorg. “Het geeft voldoening als opdrachtgevers blij of zelfs geëmotioneerd zijn wanneer ze het kunstwerk voor het eerst zien.”

Belangrijk vindt Juul het zijn kennis over te dragen, vandaar dat studenten van de kunstacademie in zijn werkplaats stage lopen. Toen Juul werd getroffen door kanker en een hartinfarct dacht hij na over zijn leven. “Wat wil ik nog? Maar ik wilde niet van een berg af springen of een verre reis maken. Ik reis in boeken. Dit werk, ja kunstenaar is gewoon een beroep, is mijn drijfveer. Ik doe wat ik graag doe, wat wil je nog meer, niks toch!?”