De familiesaga van de Hapse Verschurens

Een bloemrijk verhaal over erfgoed, vakmanschap en trots

150 jaar rozenpassie
Wie vandaag door de Kerkstraat in Haps wandelt, kan het bijna ruiken: de geschiedenis. Tussen de nieuwe bestrating en het frisse groen bloeien 2.300 historische Verschuren-rozen, geuren en kleuren die niet alleen de straat sieren, maar ook 150 jaar familiegeschiedenis vertellen. Voor de families Verschuren was 2025 een bijzonder jaar. Een jaar van vieren, terugblikken maar ook vooruit kijken met de 5e generatie Verschuren aan het roer.

“Het voelt alsof alles samenkomt,” vertelt Jacques Verschuren, die ik sprak namens de familie en de Stichting Erfgoed Verschuren Rozenkwekers. “Onze geschiedenis, het werk van generaties, en het plezier waarmee we dit erfgoed delen… het is een eerbetoon aan onze voorouders, maar ook aan Haps.”

Een schoolmeester met een droom
De wortels van het verhaal gaan terug naar 1875, toen hoofdonderwijzer Hens Verschuren zijn eerste rozenkwekerij begon. Wat begon als een liefhebberij groeide uit tot een volwaardige kwekerij. Hens’ nieuwsgierigheid en precisie leidden tot vernieuwende veredelingsmethoden, een aanpak die zijn nakomelingen tot op de dag van vandaag in ere houden.

Zijn rozen vonden al vroeg hun weg in Europa en later ver daarbuiten. Met cultivars als Etoile de Hollande wist hij zijn naam te verbinden aan de internationale rozenwereld. “We realiseren ons soms niet goed hoe visionair Hens was,” zegt Jacques. “Veel van wat wij nu koesteren, is ooit door hem bedacht, beschreven of in gang gezet.”

Groei door de generaties heen
In de twintigste eeuw groeiden de familiebedrijven uit tot bekende namen in de rozenkweek. Verschillende takken van de familie zetten hun eigen ondernemingen op, soms samen, soms afzonderlijk, maar altijd verbonden door de koningin der bloemen.

De handelskwekerij kweekten talloze nieuwe rassen, exporteerden wereldwijd en bouwden een reputatie op die tot ver buiten de regio reikte. Toch bleef de kernwaarde altijd dezelfde: kwaliteit boven kwantiteit, en liefde boven commercie. “We zijn nooit massaproducenten geweest,” vertelt Jacques. “Onze kracht zit in het bijzondere. Als stichting is het ons streven om onze erfoed rozen te koesteren en te bewaren en in een verhaal dat wortelt in Haps.”

De Kerkstraat in bloei
Een van de meest zichtbare hoogtepunten van het jubileumjaar is de aanplant van 2.300 historische Verschuren-rozen in de pas gerenoveerde Kerkstraat. Tien “Hapse Stappen”, elk met een eigen karakter en bloemcombinatie, vormen samen een levende tentoonstelling van anderhalve eeuw rozenkweek.

Deze zomer stonden de rozen voor het eerst in volle bloei. “Dat moment, dat je die straat ziet oplichten… het was echt magisch,” blikt Jacques terug. “Het voelde alsof onze voorouders meeliepen. Dit is de plek waar Hens ooit liep, les gaf, observeerde en zijn eerste rozen maakte.”

De officiële ingebruikname door burgemeester Marieke Moorman gaf het project extra glans. Voor inwoners werd het niet alleen een mooi straatbeeld, maar ook een stukje trots om vast te houden.

Het jubileumboek: een schatkist vol verhalen
Een ander huzarenstukje is het 348-pagina’s tellende jubileumboek Een familiegeschiedenis in Rozen. Jacques werkte er maandenlang vrijwel dagelijks aan. Het resultaat is een rijk geïllustreerd naslagwerk boordevol familieverhalen, onbekende documenten, oude foto’s en een nauwgezette reconstructie van het rozenverleden. “Ik wilde niet alleen feiten opschrijven, maar ook die ziel van onze geschiedenis vangen,” legt hij uit. “Je voelt in alles dat elke generatie een eigen bijdrage leverde. Het was alsof ik met hen aan tafel zat.”

De eerste oplage van 500 exemplaren is inmiddels bijna uitverkocht. Ook de herdruk van het oorspronkelijke boek De Roos (1888), geschreven door oprichter Hens Verschuren, vond gretig aftrek onder rozenliefhebbers en historici.

Erfgoed als verantwoordelijkheid
Maar het jubileumjaar gaat om meer dan terugkijken. De Stichting Erfgoed Verschuren Rozenkwekers richt zich actief op het behoud van de unieke “Verschuren-collectie”, die meer dan 200 historische rozen omvat. Die rozen zijn niet alleen bijzonder vanwege hun kleuren en geuren, maar vooral omdat ze verhalen vertellen over experimenten, mislukkingen, successen en ambacht. “We voelen de verantwoordelijkheid om deze rozen door te geven,” zegt Jacques. “Niet alleen aan onze kinderen, maar aan iedereen die iets heeft met cultuur, erfgoed of tuinieren. Rozen verdwijnen als je ze niet beschermt. En daarmee verdwijnen ook hun verhalen.”

Naast behoud werkt de stichting aan educatie: lezingen, rondleidingen, toekomstige exposities en digitale archivering. Op de website erfgoedverschurenrozenkwekers.nl vinden bezoekers een schat aan informatie over de familie, de rozen en historische ontwikkelingen.

De essentie van vijf generaties
Wat blijft, is het verhaal van een familie die 150 jaar lang met dezelfde bloem verbonden bleef. Elke generatie voegde iets toe: nieuwe rassen, nieuwe bedrijven, nieuwe inzichten, nieuwe dromen. En juist die continuïteit maakt dit jubileum zo bijzonder.

“Rozen zijn meer dan bloemen,” zegt Jacques tot besluit. “Ze zijn herinneringen, emoties, symbolen. Ze verbinden mensen. Als ik zie hoe onze rozen in de Kerkstraat deze zomer bloeiden, weet ik: dit erfgoed leeft en het zal blijven leven.”

Meer info:

www.erfgoedverschurenrozenkwekers.nl