‘Het is te leuk om te stoppen’

Gepensioneerde Ger van den Hoogen na vijftig jaar nog altijd zwemonderwijzer

Voor iedereen die aan de Picardie in Gennep zwemles genoten heeft, is hij geen onbekende. Gennepenaar Ger van den Hoogen (67) is al bijna een halve eeuw zwemonderwijzer. Hoewel al gepensioneerd bereikt hij op 1 mei een mijlpaal. Meester Ger is dan vijftig jaar zwemonderwijzer. Dat is geen reden om te stoppen. “Ik vind het te leuk om het rustig aan te gaan doen.”

Tussen een zwemles en een uur aquatherapie maakt Ger even tijd om tijdens het interview zijn levenswerk toe te lichten. Energiek steekt hij van wal, maar eerst wil hij zijn uitzonderingspositie benoemen.  “Ik ben in september vorig jaar 67 geworden en kon met pensioen. Ik wilde graag blijven werken en moest daar toestemming van beheerder Vebego voor hebben. Dat was een probleem, want dat hadden ze nog niet eerder meegemaakt.”

Opleiding
“Ik wilde eigenlijk al op jonge leeftijd de zaalsporten in”, zegt Ger, die als vijftienjarige een goede vriend verloor. “Ik wilde vanaf de derde klasse Mavo een opleiding volgen, maar ik kwam hier in het zwembad terecht. Ik werd zwemonderwijzer. Overdag werkte ik hier en drie avonden in de week volgde ik een opleiding. Na twee jaar had ik mijn diploma op zak.”
Het zwembad was enkele jaren eerder geopend. “Er waren verschillende eigenaren voordat ik bij Sportfondsen in dienst kwam. Toevallig is dat sinds kort ook weer de exploitant van Pica Mare. Ik heb in bijna vijftig jaar negen overnames meegemaakt.” Ger werkte lang samen met enkele collega’s die in de dezelfde periode startten. “Peter de Ridder en Paulien Peer waren vaste collega’s. Paulien was hoofd zwemzaken en ik was haar plaatsvervanger.”
Gers activiteiten bleven niet beperkt tot het geven van zwemonderricht. “Er zijn heel wat verbouwingen geweest, en bij allemaal heb ik meegeholpen. Ik ben in die vijftig jaar een jaar ergens anders aan het werk geweest. Ik kreeg ooit de vraag in Sint Michelsgestel het buitenbad te gaan leiden. Na overleg met Anita (Gers partner werkt ook al jaren in Pica Mare) besloot ik het te doen. Een mooie ervaring. Ik wilde altijd graag in een openluchtbad werken en kreeg nu de kans. Ondanks dat bleef ik er slechts één seizoen. Ik ging ook graag weer terug naar Gennep.”

Wensen
Pica Mare is het tweede thuis voor Ger en Anita. Een huis dat aan vervanging toe is, zo weet hij maar al te goed. “Dit bad is verouderd, maar ik vind het nog steeds het mooiste dat er in de regio te vinden is. We hebben hier een waterglijbaan, een verwarmd bad. Dat krijg je niet snel terug. Ik ben dan ook benieuwd naar het nieuwe plan. Ik hoop overigens dat het op een andere locatie in Gennep komt. Als we hier tijdelijk moeten sluiten vanwege de verbouwing of nieuwbouw raken we vaste bezoekers kwijt. Het gaat dan weer de nodige tijd kosten voordat deze ons weer weten te vinden.” Over het bad heeft hij ook een wens. “Ik hoop dat het nieuwe niet alleen een instructiebad wordt. Waarom?  In zo’n bad leren kinderen zwemmen zonder de prikkels die nu bijvoorbeeld in Pica Mare zijn. Met een diploma dat in een instructiebad gehaald is zullen kinderen in een drukker bad moeten leren wennen. Ik snap wel dat het om de kosten draait, maar in mijn ogen zijn de mensen belangrijker dan de cijfertjes en niet andersom.”

Zwemles
Door zijn jarenlange ervaringen als zwemonderwijzer kent Ger de kneepjes van het vak. Een leerling die om welke reden dan ook moeite heeft met het zwemonderwijs wordt door hem onder de hoede genomen. De omgang met zoveel verschillende karakters maakte dat Ger steeds een manier vindt om een leerling te leren zwemmen. “Ik geef daarom op verzoek van ouders ook één op één les. Het kind heeft er baat bij. Ik heb zo een autistische jongen die op een ark woonde in anderhalf jaar leren zwemmen. Hij werd zelfredzaam. Dat was heel dankbaar.”

Aquatherapeut
Naast zwemonderwijzer is de bijna jubilaris aquatherapeut. “Ik doe dat doe nu veertien jaar, samen met een therapeut.  We hebben daar in Pica Mare de perfecte baden voor. In het extra warme water kunnen mensen onbelast bewegen. Dat is fijn voor de gewrichten. Van hoofd tot tenen ontspannende de deelnemers tijden de oefeningen die ik zelf door de jaren ontwikkeld heb. Iedereen heeft er baat bij.” Op dat gebied was er in het begin weinig oefenstof en waren er beperkte hulpmiddelen. Als pionier gingen Ger en zijn collega’s op zoek naar methodes die leiden tot het beproefde oefenprogramma. Aquatherapie is landelijk bekend. “Maar wat wij in Gennep doen is uniek. Het is voor mij ook reden om voorlopig door te gaan. Mijn werk is nog niet klaar.”

Kleinkinderen
Gers ogen fonkelen zo mogelijk nog meer als hij vertelt over nog meer speciale leerlingen. Anita en ik leren onze kleinkinderen ook zwemmen. Ik heb Kymana en Laydon leren zwemmen. Het is bijzonder om je kleinkinderen te leren zwemmen. Anita geeft nu Ella zwemles. De zuigeling Jens leert het later beslist ook nog.” Zijn gezin betekent veel voor Ger en dat is anders om ook. “Anita en de kinderen hebben samen een boek over mij gemaakt.”

Parkeerplaats vol
Er is een lange rij mensen die door de lessen van Ger kunnen zwemmen. Er worden nog wat getallen genoemd, maar Ger waagt zich er niet aan een aantal te noemen. In bijna vijftig jaar zijn dat er tallozen geweest. “Hoeveel het er daadwerkelijk zijn? Ik heb het nooit bijgehouden. Het zijn er wel heel veel denk ik. Al die mensen passen niet op de parkeerplaats hier voor Pica Mare.”

Op een halve eeuw zwemonderwijs blikt Ger tevreden terug. “Ik heb het hier goed naar de zin, en heb dat ook altijd gehad. Anita en ik werken samen en dat gaat prima. En ik besef dat je het niet voor het zeggen hebt, maar gelukkig hebben we hier in Pica Mare nooit een calamiteit met fatale meegemaakt. Daar ben ik blij mee.”
En komt er langzaamaan niet meer tijd voor hobby’s? “Ik ga met mooi weer met mijn Chopper rijden, en natuurlijk tijd besteden aan Anita, onze kinderen en kleinkinderen.”