Jongerenwerker in Gennep

Jongerenwerkers, in onze gemeente zijn volop actief. Wie zijn zij en waaruit bestaan hun werkzaamheden? Topic is nieuwsgierig en gaat met hen op pad.

Op een doordeweekse avond loop ik binnen bij Synthese. Synthese is een brede welzijn organisatie. Zij bieden ondersteuning bij initiatieven in de buurt, in het dorp of in de wijk. Binnen tref ik Jasper Jacobs (31) en Wim Lange (36), beide fulltime werkzaam als jongerenwerker bij Synthese. Affiniteit met jongeren hebben zij altijd gehad. Werkzaamheden die beide heren verrichten zijn divers. “We gaan bijvoorbeeld de straat op om jongeren te ontmoeten. Dit niet om met een vinger te wijzen, maar we gaan in gesprek met ze. Het is belangrijk om jongeren te horen, ze moeten zichzelf kunnen ontwikkelen,” legt Jasper uit. Jongerenwerkers spreken de taal van jongeren en van de buurt, ze stimuleren hun persoonlijke en sociale ontwikkeling, behartigen hun belangen, maar geven ook grenzen aan. Wim: “We zijn het eerste aanspreekpunt voor ze, wij zijn er voor ze voordat er problemen zijn.” Jasper voert zijn werkzaamheden uit in Heumen, Mook en Gennep. Wim in Gennep en Heumen. In Mook kennen zij de jeugd inmiddels en in Gennep meer en meer. Heumen is nog vrij nieuw, hier moeten nog contacten gelegd worden.

Naast het werk op straat gaan deze jongerenwerkers klassen in om voorlichting te geven. Jasper: “Je moet dan denken aan thema’s als social media, pesten, seksualiteit, alcohol en drugs. Bij dit laatste onderwerp trekken we altijd op met specialisten op gebied van preventie. Ook bereiden we groepachters voor op de middelbare school. We willen ze weerbaar maken en leren dat ‘nee’ ook goed is. Maar ook een thema als scheiden komt aan bod. Kinderen kunnen in hun maag zitten met bepaalde zaken en daar moet je wat mee. We hebben hierin een signalerende functie. Is een kind heel stil of juist erg druk?” Wim: “We maken ook onderwerpen als homoseksualiteit bespreekbaar. Bij al deze voorlichtingen hebben we een dubbele agenda, we hebben alle leerlingen van groep acht gezien, dat is een voordeel als we ze tegen komen op straat. Het eerste contact wordt gelegd nog voor er gedoe is. De meeste scholen vinden het fantastisch als we komen.” Ook ouders van jeugd tussen 12 en 25 jaar worden niet vergeten. Jasper: “We geven hen bijvoorbeeld voorlichting over social media, dat het belangrijk is nieuwsgierig te zijn in wat de kinderen doen, daarover in gesprek te gaan en niet te oordelen. Dat geven we ze mee.” 

Jongerenwerk is een instrument om kwetsbare jongeren de kans te geven op te groeien tot betrokken, actieve en zelfstandige volwassenen. Jasper: “Dit doen wij door niet te oordelen of te straffen. We luisteren naar ze en kijken waar kansen en behoeftes liggen. We vragen of we iets voor ze kunnen betekenen.” Wim: “Jeugd in Gennep gaf bijvoorbeeld het signaal: wij kunnen nergens naar toe, we willen een jongerencentrum! Wij hebben natuurlijk geen kant-en-klare oplossing voor ze, maar kunnen wel doorverwijzen, verbinden en contacten leggen.” Een mooi voorbeeld hiervan is die van een groep jonge meiden uit Mook, Molenhoek en Plasmolen. Jasper: “Zij gaven aan dat er geen activiteiten voor hun leeftijd waren. Wij hebben hen ondersteund zelf een activiteit te organiseren. We bieden een veilige plek waar ze fouten mogen maken en geven een duwtje in de rug. Ze moeten er zelf van leren. Wij zijn bijvoorbeeld de schakel tussen hen en de gemeente.” De tienerdisco die zij organiseerden werd een groot succes, er kwamen ruim 130 kinderen op af.

Het is tijd om de straat op te gaan samen met Jasper, Wim heeft een afspraak. Ik vraag hem op de valreep nog of hij nooit bang is: “Nee, ik was zelf een boef vroeger, ik stap er wel op af. Het is goed om de sfeer te proeven als je in een groep komt. Zoals ik met jongeren praat, praat ik niet met mijn netwerk, je moet beide talen spreken, dan kun je wat bereiken. Ik kan problemen niet altijd oplossen, maar wel expertise inschakelen. De jongeren weten dat we geen boete komen geven. We hebben gewoon echt heel leuk werk!”

Ik stap bij Jasper de auto in. Al rijdend legt hij me de kneepjes van het vak uit. “Wij staan naast de jongeren. We proberen ze positieve ervaringen te laten beleven, bijvoorbeeld met de systeemwereld. Als ik bij een nieuwe groep kom, is het in eerste instantie wel spannend, maar ik kom altijd met goede bedoelingen. Zodoende staan de groepen wel open voor me.”

Jasper heeft niets te veel gezegd. Als we bij een groep jongens van 16 à 17 jaar aansluiten heeft hij direct contact met ze na het geven van een hand of ‘boks’. Uit zichzelf beginnen ze te praten over school, over werk, vrienden en ouders. Als we even met ze gesproken hebben stappen we weer in de auto, op zoek naar de volgende groep. Ik vraag Jasper hoe hij ze weet te vinden. “Iedere groep heeft een eigen stekje, soms verplaatsen ze zich, maar ik denk altijd, waar zou ik zelf gaan staan?” Onder een overkapping treffen we de volgende groep. Deze jongens geven Jasper direct een warme groet. Het is duidelijk dat Jasper welkom is en dat ze hem ook vertrouwen. Er wordt over koetjes en kalfjes gesproken, maar tussen de regels door komt Jasper veel over ze te weten. We stappen weer in de auto en rijden naar kantoor. “Omdat ik al een tijdje in deze regio werk, kennen jongeren de succesverhalen,” vertelt Jasper. “Ik hoor wel eens als ik sta te praten met een groep op de achtergrond: vertel het nou tegen Jasper, die heeft eerder goed geholpen, doe dat nou! Dat is wat we willen bereiken, want we bieden zeker ook individuele ondersteuning! Misschien is wel niet direct meetbaar wat we nu op dit moment doen, maar zeker wel voor de toekomst. Het is prachtig werk. Ik was iemand die vroeger op straat hing, ik wilde dat ik toen een jongerenwerker was tegengekomen.”

Dankjewel Jasper en Wim!