Kakkerlakken en kroketten

Een jaar of negentien zal ik zijn geweest toen ik voor het eerst in een vliegtuig stapte. Mijn vrienden en ik dachten dat we de hele wereld aankonden, dus boekten we een zonvakantie naar het Griekse eiland Kos.

Een jaar of negentien zal ik zijn geweest toen ik voor het eerst in een vliegtuig stapte. Mijn vrienden en ik dachten dat we de hele wereld aankonden, dus boekten we een zonvakantie naar het Griekse eiland Kos.

Nooit eerder was ik zo ver van huis geweest. Daar aangekomen moesten we op zoek naar een telefooncel, om thuis te laten weten dat we veilig waren geland. Gelukkig werd het collect call gesprek geaccepteerd. Mijn puber die nu dezelfde leeftijd heeft als ik destijds, vraag ik om elke vakantiedag een appje te sturen met de stand van zaken, míjn ouders moesten het de rest van de week met dit ene telefoontje doen. Het appartement was niet best, maar wel lekker goedkoop. Onze huisgenoten, tientallen kakkerlakken, vingen we met de broodplank. Lekker ook voor de gasten na ons, maar niet heus. Uren lagen we in de zon te bakken, de zonneallergie namen we op de koop toe. Natuurlijk stortten we ons in het Griekse uitgaansleven, waar ik mijn ogen uitkeek. Het hoogtepunt van ‘deze dingen heeft het meisje van het platteland nog nooit meegemaakt’ was een tafereeltje tussen twee Grieken. Degene die nog het beste recht over een witte lijn op straat kon lopen moest achter het stuur van de motor, de ander ging achterop. Dat ze beiden beter niet konden gaan rijden vanwege overmatig alcoholgebruik was blijkbaar geen issue. We ontmoetten op het eiland een leuk viertal waarmee we regelmatig optrokken. We bleken dezelfde terugvlucht te hebben, en kwamen midden in de nacht op Schiphol aan. “Komen jullie anders bij mij slapen?” vroeg onze Amsterdamse reisgenoot. Ja, waarom niet, we kenden elkaar tenslotte al een paar dagen! -Dit laatste mogen mijn pubers natuurlijk nooit te weten komen!- Na een ontbijt van kroketten en frikandellen, want ja, die hadden we enorm gemist, keerden we weer veilig terug naar huis, naar het platteland. Een ervaring rijker. Wat ben ik blij dat mijn ouders me deze gemaakte herinneringen gunden. 

Geniet van de zomer!

Wanda Laarakkers

Naar het overzicht

© 2024  |  RvB Media - Topic Magazines  |  Privacyverklaring