Na 35 jaar vindt dokter Jacobs het welletjes

Het einde van een tijdperk nadert. Huisarts Wim Jacobs (65) gaat de huisartsenpraktijk in Ottersum na 35 jaar verlaten. Afgelopen 30 augustus was zijn laatste werkdag, een dag erna zijn afscheidsreceptie. Jaren geleden werd de afspraak al gemaakt: “Als ik ooit stop, wil ik in Topic”, vertelde dokter Jacobs. En zo geschiedde, samen met opvolger dokter Robert van der Doef hadden we een gezellig gesprek.

Wim Jacobs wilde altijd al dokter worden. Dat had puur te maken met de status van een huisarts. “Een huisarts had aanzien, vaak een mooi huis en een mooie auto, dat wilde ik ook wel”, zegt Wim. “Als ik daar nu op terugkijk moet ik ook wel een beetje lachen, inderdaad, wat heb je eraan. Wanneer je wat ouder wordt krijg je steeds meer en meer het gevoel om iets voor mensen te kunnen betekenen. Dat wordt dan de drijfveer en dat is nu eigenlijk mijn voornaamste reden dat ik dokter ben geworden. Ik kijk terug op een erg mooie tijd en ben ook erg blij dat ik in een dorp als Ottersum dokter ben geweest. De grote stad of ziekenhuis is niets voor mij. Ons kent ons, het gemoedelijke, het dorpse karakter, dat past echt bij mij.”

Jacobs doorliep het voortgezet onderwijs op een kostschool. Eenmaal geslaagd schreef hij zich in voor de medicijnenstudie. “Ik werd uitgeloot en kon in Nederland niet op een universiteit terecht. We besloten het daarom bij de Franstalige opleiding in het Belgische Luik te proberen.” Voor duizend gulden en na het overleggen van zijn diploma, werden Jacobs en studievrienden toegelaten. “De studie viel niet mee en na een jaar besloot ik het in Nederland weer te proberen. Ik werd aangenomen op de Universiteit van Amsterdam, later studeerde ik in Nijmegen.” In 1980 behaalde Jacobs zijn bul en studeerde hij af als arts. Een diensttijd bij de luchtmacht volgde in Gilze Rijen. Ook werkte hij in het bouwbedrijf van zijn vader en reed hij op de vrachtwagen voor een transportbedrijf. Na een zelf ondernomen lobby bij zuster Christine (destijds doktersassistente in de praktijk in Ottersum) kon hij een opleidingsplaats krijgen bij wijlen dokter de Waart. Hier volgde hij de opleiding tot huisarts. Wegens gebrek aan vestigingsplaatsen (werkloosheid begin jaren tachtig) werkte hij bij een farmaceutisch bedrijf in Uden. Na het plotselinge overlijden van dokter de Koning in 1984 werd Wim gevraagd in de praktijk te komen werken. ‘’Op 27 juli 1984 begon ik in ’t Stepke waar de praktijkruimte verre van ideaal was. Een jaar later was het oude raadhuis te koop. Na een ingrijpende verbouwing vond in 1986 de opening plaats.”

Vroeger en nu
“Een mooie tijd wanneer ik daar nu, 35 jaar later, op terugkijk. Er is veel veranderd, zowel in de praktijk maar zeker ook in de medische wereld. Mensen zijn een stuk opener geworden, een stuk mondiger en door de komst van internet ook een stuk wijzer. Tja, dat heeft zijn voor- en nadelen natuurlijk. Veel taboes van vroeger zijn inmiddels dagelijkse praat en regelmatig komen patiënten in de praktijk met de mededeling “dokter ik heb dit of dat”. Men heeft dan op internet of in de media al (te) veel gelezen en zich misschien onnodig druk gemaakt. Mooi voorbeeld, wanneer men leest dat de griepprik weer gehaald kan worden, heb ik juist veel mensen die dan ineens de griep hebben. Maar let wel, de hele automatisering is absoluut een zegen voor de gehele gezondheidszorg; patiëntendossiers digitaal, de snelheid in communicatie met collega’s en apothekers, ideaal hoor, maar vaak zijn daardoor de verwachtingen ook dat alles snel en meteen moet. Dat gaat helaas niet altijd.” 

Herinneringen
Dokter Jacobs heeft gelukkig heel veel mooie en leuke herinneringen aan zijn 35 jaar in Ottersum. Zijn afscheidsreceptie werd ook door veel patiënten, collega’s, vrienden en bekenden bezocht. “Ja, dat was een leuke en verrassende dag zeg, poeh, ruim zevenhonderd! Maar ja, wat wil je ook, onze praktijk kent 5.700 patiënten. We hebben leuke herinneringen opgehaald, maar we hebben het ook gehad over minder leuke momenten die je als dokter ook meemaakt. In mijn beginjaren hadden we nog geen huisartsenpost en werd ik ook als schouwarts opgeroepen bij een ongeval met dodelijke afloop, bij een suïcide of bij het overlijden van kinderen of jonge mensen. Veel van die gebeurtenissen staan nog op mijn netvlies. Ook het dodelijke ongeluk op de kruising van de Hondsiepsebaan-Ringbaan herinner ik me nog als de dag van gister. Maar goed, dat hoort erbij wanneer je arts bent. Ik heb gelukkig ook heel veel mooie momenten gekend. Mooie dingen mogen doen en heel veel mensen beter kunnen maken. Een leuke anekdote is die van Noeki. Zij werd door de schoolarts doorverwezen naar mij. Onderweg was de ketting van de fiets gelopen, die hebben we er toen samen weer opgelegd. Met Noeki was verder niets aan de hand, maar terug op school werd er gevraagd; “En hoe was het bij de dokter?” “Dokter? Ik ben bij de fietsenmaker geweest.” Dat zijn wel de leuke herinneringen. Die ga ik wel missen.

Leven na het dokter zijn
Ondanks de drukke werkzaamheden vond Wim Jacobs altijd tijd om te sporten. De sportieve huisarts liep tientallen marathons over de hele wereld en was ook in de regio vaak aan de start te vinden. Na een knieblessure stapte hij op de racefiets en legde diverse monsterafstanden af. Op de fiets blijft hij actief, maar ook legt hij zich toe op andere dingen. “Ik ga weer veel lezen en ik krijg tijd voor de kleinkinderen. De vertrekkende Jacobs en echtgenote Mia blijven niet wonen in Ottersum, maar zij verhuizen naar Boxmeer. “We gaan daar levensloopbestendig bouwen.” De huisarts werkt zelf mee aan de bouw. “Ik blijf een zoon van een aannemer natuurlijk”, zegt hij lachend.

Dokter Robert van der Doef
“Wat moeten we nu als dokter Jacobs stopt?” Was afgelopen periode een veelgehoorde vraag in de praktijk in Ottersum. Daar heeft Jacobs hoogstpersoonlijk voor gezorgd! Hij koos zijn perfecte opvolger: Robert van der Doef (36). “Robert heeft dezelfde werk- en denkwijze als ik heb. Hij past perfect in deze praktijk”, zegt Wim. “Mijn hart ligt inderdaad in het werken in een dorpspraktijk”, zegt van der Doef. “Ik loop er nu al wat maanden en de sfeer in Ottersum bevalt mij prima. Uiteraard krijg ik patiënten van dokter Jacobs, die zijn dan vaak wat sceptisch en willen eigenlijk liever dokter Jacobs, maar dat gaat helaas nu niet meer, ze zullen het met mij moeten doen”, lacht hij. “Nee, ik snap het wel, maar wanneer ze mijn werkwijze leren kennen zien ze dat deze aardig overeenkomt met die van Wim. Ik ben ervan overtuigd dat ik hier mijn draai wel ga vinden. Ik weet zeker dat ik een mooie band ga opbouwen met de mensen, net zoals dokter Jacobs dat al die jaren heeft gedaan.” Van der Doef neemt de open plaats in de huisartsenpraktijk over. Met Robert van der Doef komt het aantal huisartsen weer op vier. In de huisartsenpraktijk werken verder de dokters Van der Horst, De Groot en Scheve.