Voor een echte buitengewone beleving

Wanda blijft slapen bij… Parc Buitengewoon

Als je er even op uit wilt kun je kiezen voor een overnachting in een hotelkamer. Dat is leuk, maar wat als die hotelkamer mee naar buiten genomen kon worden, de natuur in? Dat zou buitengewoon zijn! Overnachten in bijzondere accommodaties midden in de natuur, dat kan in Ven-Zelderheide bij Parc Buitengewoon. Ik mocht er een nachtje proefslapen.

Wanneer ik een berichtje krijg van Topic dat ik mag overnachten in een yurt die staat op een Buitengewoon Parc in Noord-Limburg moet ik even denken. Wat is een yurt? Google weet me te vertellen dat een yurt een traditionele woning is van de nomaden in Mongolië. De Yurt bestaat uit een tent-achtige structuur, een koepelvormig huis gemaakt van een houten frame, gevormd door enkele houten roostermuren. Als ik de afbeeldingen bekijk gaat er een lampje branden. Een kampeerder ben ik niet, maar als hele bevolkingsgroepen in zulke tenten leven moet mij dat voor een nachtje ook lukken.

Bij aankomst  op Parc Buitengewoon zie ik bij de entree een grote kas. Deze blijkt dienst te doen als horecagelegenheid. Een stukje verderop staat er nog een. Het is een bijzondere, zo wordt me verteld, want van dit soort kassen zijn er maar twee in Europa. Deze kas, Orangerie genaamd, doet op het park dienst als groepsaccommodatie. In de drie opgezette tenten in de kas kunnen zes mensen slapen. Medewerkster Angela heet me welkom en begeleidt me naar mijn slaapplek. Via een smal grindpaadje lopen we langs een grote vijver een bebost gebied in. “Prachtig!” is mijn eerst reactie. Hier staat een theehuisje met een hottub, het uitzicht vanuit deze kleine plek moet fantastisch zijn.

Mijn slaapplek voor deze nacht is een groene ronde tent, opgebouwd op een houten vlonder. Links voor de yurt staan twee tuinstoelen en een houtkacheltje, rechts een buitendouche. De yurt is veel groter dan ik had verwacht, de diameter is maar liefst 6,7 meter. In de nok zit een rond raam, die de ruimte voorziet van daglicht. Een tafeltje met twee stoelen, een bankstel, een grote relaxstoel en een keukentje vullen het voorste gedeelte van deze bijzondere slaapplek. Achterin staat een groot tweepersoonsbed, met aan beide zijden een nachtlampje. Achter een houten afscheiding bevindt zich mijn privétoilet. Ik ben geen kampeerder, maar een tent met een eigen toilet, dat lijkt me lekker luxe!

Op een kastje liggen verschillende handdoeken en Angela brengt me nog een badjas. Ze werkt hier sinds de opening van dit buitengewone park twee jaar geleden. Ik vraag haar waarom dit zo’n leuke werkplek is. “Er zit veel variatie in het werk wat we doen, dat maakt het zo leuk. De ene keer sta ik in de horeca, die trouwens ook voor gasten van buitenaf toegankelijk is, ontbijt te serveren, de andere keer poets ik een accommodatie. In het voorjaar zetten we de zomertenten op die we in oktober weer afbreken en schoonmaken. De eigenaren, Bas en Bernadette, zijn erg creatief, ze runnen hun bedrijf fantastisch. Bernadette is een organisator en goede gastvrouw, Bas is kok en lost alle problemen op het park op. Het zijn bijzonder gastvrije mensen, niet alleen voor hun gasten maar ook voor ons, hun werknemers. Hun harten gaan sneller kloppen van het runnen van dit Parc en dat dragen ze ook uit. Ze zijn toegankelijk en laten mij en mijn collega’s de dingen doen waar we goed in zijn. Het is geven en nemen, de ene keer zetten wij een stapje harder voor hen en andersom is dat ook zo. We zijn een Buitengewoon team!”

Nadat ik mijn koffertje heb uitgepakt besluit ik een rondje over het park te lopen. Blij verrast ben ik wanneer vlakbij de yurt een zwarte en blonde alpaca in een wei blijken te staan George en Gizmo heten ze volgens het ‘niet-voederen’ bordje. Direct komt het ‘Duo Penotti-stel’ naar me toegerend. Spugen alpaca’s eigenlijk, net als lama’s? Deze vraag schiet door mijn hoofd wanneer ik de neiging heb ze te aaien. Ik neem de gok, die schattige kopjes kan ik niet weerstaan. Later leerde ik dat alpaca’s niet spugen of bijten en dat je in de wei van George en Gizmo zelfs mag ontbijten! Op het terrein zie ik verschillende accommodaties, van een tiny house tot een tipi en een hoteltent. Alle slaapvoorzieningen zijn volledig sfeervol ingericht, hebben eigen sanitair en zijn voorzien van een hout- of palletkachel.

Teruggekomen bij de yurt schiet er voor me een eekhoorntje de boom in. Met  een boek op de vlonder naast de tent vliegt de tijd voor mij. Op de gereserveerde etenstijd ga ik naar voren, naar de horecakas. Ik kan kiezen tussen twee driegangenmenu’s, carpaccio of mosterdsoep, vlees of vis en Heldro ijs, of, het tweede hoor ik al niet meer, Heldro ijs natuurlijk! Het eten is buitengewoon smakelijk. Toevallig vang ik een gesprek op van de tafel naast me. “Wil je nog een glas water?” vraagt de ober. “Als dat niet teveel gevraagd is,” antwoordt de gast. Ober: “Ik ben er voor jouw gerief, niet andersom.” Deze opmerking tekent hier de sfeer. Alles staat in het teken van de gasten.

Die nacht slaap ik heerlijk en in een goed bed. Het getik van de regen op de yurt is mijn wekker. Het gekoer van een duif en wat geritsel zijn verder de enige geluiden die ik hoor. Om een douche te nemen mag ik naar buiten. Als ik zo met mijn voeten tussen wat herfstbladeren en eikeltjes sta, omhoog kijkend naar een plafond van bladeren en takken word ik blij; dit is wel heel Buitengewoon. Het ontbijt is niet lekker… nee, het is volstrekt, ongetwijfeld voortreffelijk! In het gastenboek zie ik terug dat ik niet de enige ben die heeft genoten op deze bijzondere plek. Teksten als: ‘eigenlijk vonden we alles top!’ ‘een plek om tot rust te komen’ en ‘meer dan alleen maar lof’, doen vermoeden dat de gasten voor me ook hebben genoten. Wanneer je echt een Buitengewone beleving wil, midden in de natuur, ga dan eens overnachten bij Parc Buitengewoon in Ven-Zelderheide, een aanrader.

www.parcbuitengewoon.nl