‘De kracht van broederschap en beeld’

Dick Vogelzang legt de Vierdaagse vast

Menig Wijchenaar heeft het werk van Dick Vogelzang weleens gezien, online, in de media of live, als hij druk in de weer is met zijn camera bij evenementen, opgravingen of bouwplaatsen. Al jarenlang beoefent hij zijn passie voor fotografie, die inmiddels een professioneel niveau heeft bereikt. Zijn foto's worden veel bekeken en gewaardeerd, en zijn werk is zelfs gebundeld in het boek “Ons Kasteel”. Tijdens de Vierdaagse van Nijmegen is hij wederom actief als dé fotograaf namens de gemeente Wijchen. Op verschillende plekken langs de route legt hij het grootste wandelevenement van Nederland vast, met oog voor emotie, detail en menselijke verhalen.

De eerste klik in Parijs
“Ik weet nog goed dat ik mijn eerste camera kreeg,” begint Dick met een glimlach. “Ik was twaalf jaar oud en we gingen met het gezin naar Parijs om het 12,5-jarig huwelijksjubileum van mijn ouders te vieren. Mijn broer en ik kregen ieder een camera mee. In die tijd kon je slechts een beperkt aantal foto’s maken per fotorolletje, en die rolletjes waren behoorlijk prijzig. We hebben onze fotorolletjes helemaal volgeschoten, zorgvuldig gekozen momenten, want je kon niet even bijstellen of opnieuw proberen.”

Thuis had zijn vader een DOKA, een donkere kamer waar zwart-witfoto’s werden ontwikkeld. “Het proces was magisch. Je dompelde het papier onder in verschillende vloeistoffen en dan zag je je foto langzaam verschijnen. Dat had iets spannends, iets ambachtelijks.”

Met de opkomst van de digitale fotografie veranderde alles. “Mijn eerste digitale camera was een openbaring. In plaats van dertig foto’s per vakantie, maakte ik er honderden per dag. En je zag meteen of het resultaat goed was. Dat maakte het creatieve proces veel directer en veelzijdiger.”

Van hobby naar vak
Naast zijn werk bij het voormalige Philips/NXP bleef Dick altijd fotograferen. Na zijn vertrek volgde hij een opleiding tot camera-journalist. “Die opleiding gaf me net dat extra zetje om mijn kennis en kunde te verdiepen,” vertelt hij. “In de jaren 2013 tot 2019 werkte ik bij de Wijchense Omroep. Daar maakte ik reportages, interviews en beeldmateriaal. Ik was ook betrokken bij het programma Villa 4D, dat werd opgenomen bij Villa Sterrebosch. In dat programma interviewden we allerlei gasten tijdens de Vierdaagse: van marsleiders tot oud-deelnemers die hun ervaringen en tips deelden.”

Maar zijn band met de Vierdaagse gaat verder terug dan zijn werk bij de omroep. “Toen mijn kinderen klein waren, zetten we tijdens de Dag van Wijchen een grote partytent op bij ons op de hoek. We moedigden de wandelaars aan en mijn kinderen verzamelden stickers, buttons en emblemen. Daar zijn complete plakboeken mee gevuld. Het waren heerlijke, verbindende dagen.”

Oog voor de loper
Tijdens de Vierdaagse is Dick niet alleen fotograaf, maar ook een betrokken toeschouwer. Samen met zijn vrouw vangt hij regelmatig vermoeide wandelaars op. “Als fotograaf leer je snel mensen lezen. In een grote groep zie je wie het zwaar heeft: iemand die achterin loopt, de schouders laat hangen of met het hoofd naar beneden kijkt. Dat zijn vaak mensen die even een pauze nodig hebben, een kopje koffie, iets fris, een paar bemoedigende woorden. Dat bieden we ze graag aan.”

Dick weet uit eigen ervaring hoe belangrijk zo’n moment van steun kan zijn. “Ik heb één keer zelf meegelopen, tijdens de 75e editie van de Vierdaagse. Op de Dag van Wijchen had ik het zwaar. Gelukkig hielp een collega me door de laatste kilometers. De derde dag liep ik mee met een groep uit Beuningen, zij hadden veel rustmomenten en liepen met muziek. Dat gaf me een enorme boost. En op de laatste dag hielpen we zelfs medewandelaars die het bijna niet meer trokken over de finish. Dat soort momenten van broederschap vergeet je nooit meer.”

Beelden voor iedereen
De foto’s die Dick in de loop der jaren van de Vierdaagse maakte, zijn zorgvuldig geordend en gratis online te bekijken. “Ik heb een groot deel ervan verzameld op mijn Flickr-account. Iedereen die zichzelf, bekenden of gewoon de sfeer van het evenement wil terugzien, kan daar terecht. Het is mijn manier om iets terug te geven aan de gemeenschap en het evenement.”

Route van een gemeentefotograaf
Ook dit jaar is Dick weer actief als gemeentefotograaf. Hij heeft zijn route inmiddels tot in de puntjes uitgestippeld. “Ik begin tussen acht en half negen in Wijchen-Noord. Daar maak ik foto’s tegen de stroom in. Vervolgens loop ik naar de Kasteellaan, waar het college van B&W de wandelaars begroet, een prachtig moment om vast te leggen. Daarna ga ik door naar de Markt, de Aalsburg en ten slotte naar de Wilhelminalaan bij Bijsterhuizen. Zo zie ik eigenlijk de hele stoet: van de vroege vogels tot aan de bezemwagen.”

Wie Dick wil herkennen, hoeft niet ver te zoeken. “Ik draag een geel veiligheidsvestje met ‘FOTOGRAAF’ erop. En op Roze Woensdag draag ik standaard roze sokken, die zijn niet te missen,” zegt hij lachend. “Spreek me gerust aan als je me ziet. Ik maak graag een praatje, en wie weet schiet ik meteen een mooie foto van je.”