De mensen met wie ik hier werk zijn geweldig!

Rylana Seelen is het gezicht van Kasteel Wijchen. Volgend jaar viert ze haar tienjarig jubileum als directeur van Museum Kasteel Wijchen. Wie is deze enthousiaste vrouw? Topic Magazine ging op zoek naar de persoon achter de directeur in een persoonlijk gesprek.

Achtergrond
Rylana komt uit een schippersfamilie en groeide op in Maasbracht. Ze studeerde kunstgeschiedenis en archeologie in Nijmegen aan de Radboud Universiteit. “In 2012 had ik mijn eigen bedrijfje. Ik werkte op projectbasis, vooral op educatief gebied en richtte me op museumeducatie. Dit deed ik door tentoonstellingen in te richten, onderwijsprogramma's te maken en les te geven als gastdocent. In die periode werkte ik voor meerdere musea. De toenmalige directrice van museum Valkhof attendeerde mij op de vacature bij het kasteel. Ik kwam in de selectieprocedure en ben het uiteindelijk geworden. Wat de doorslag gaf? Ik denk mijn enthousiasme! Ik was pas negenentwintig en had wel ervaring als projectleider maar niet als directeur van een museum. Maar mijn ervaring met het werken met vrijwilligers, fondsenwerving en mijn karakter waren belangrijk. Ik ben nog steeds erg blij dat ze me het vertrouwen hebben gegeven. Het is een prachtige baan op een toplocatie! De mensen met wie ik werk zijn geweldig. Ze zijn zo kundig; we doen het echt samen, het is een teamproces. Niemand staat boven een ander, ik pak zelf ook de hamer om een spijker vast te zetten of zet een kliko buiten.”

Rylana
“Wie Rylana als persoon is? Een heel actief, sociaal en extravert persoon! Ik woon in Lent en ben moeder van twee kinderen, van drie en vijf. Mijn man heeft een restaurant in Nijmegen: ‘Nelis’. Zelf werk ik tweeëndertig uur voor het kasteel, maar ik draai soms ook een paar uur mee in het restaurant. Dat vind ik hartstikke leuk, ik krijg er ook energie van. De Coronatijd was erg moeilijk voor mij. Normaal gesproken ben ik altijd wel op pad: voor mijn werk, of met de kinderen of vrienden eropuit. Nu werden we gedwongen thuis te zitten. Ik miste de creatieve impuls en het buitenzijn. Ik kan gewoon niet zo goed stilzitten. Maar deze periode bracht ook goede dingen. Je denkt na over hetgeen je in het leven doet. Wat voor mij duidelijk werd, is hoe belangrijk het mentale welzijn is. En hoe belangrijk kunst en cultuur in het leven zijn. Wat hebben we dat met z'n allen gemist. Theater, festivals, musea, dierentuin, concert, noem het maar op. Mentaal welzijn moet gevoed worden, en kunst en cultuur zijn daarbij heel belangrijk.”.

Vrije tijd
“In mijn vrije tijd ben ik altijd bezig. Ik tennis heel fanatiek, en sinds de coronatijd ben ik aan het trainen voor hardloopwedstrijden. Ik ga ook regelmatig naar de sportschool, dat is minder leuk dan op de baan tennissen maar het is wel lekker tijd voor mezelf en het is een mooie uitlaatklep. Als kind heb ik veel gesport, maar daar bleef niet veel van over in mijn studententijd. Vorig jaar ging het knopje om en ben ik er weer vol voor gegaan, wel vijf tot zes dagen in de week. Verder kan ik genieten van lekker eten met vrienden, ik ben een Bourgondiër in hart en nieren, of van een weekendje of midweek eropuit. Het is ook heerlijk om met vrienden naar een leuke stad te gaan, en dan een terrasje pakken of naar een goed sterrenrestaurant, of met de kinderen lekker op vakantie naar de camping in Frankrijk.

Waar ik nu vooral naar uitkijk is een bezoek aan een goed concert of festival. Muziek is zeer belangrijk voor mij. Ik heb zelf een jaar op het conservatorium gezeten en speelde jaren klarinet in een orkest. Maar mijn grootste uitlaatklep is motorrijden! Ik had eerder mijn motor- dan mijn autorijbewijs, meteen toen ik achttien was. In mijn familie zijn we bijna allemaal motorrijders, dus de appel viel niet ver van de boom.  

Mijn guilty pleasure?
Disneyfilms kijken, heerlijk! Als ik samen met de kinderen kijk, zing ik gewoon keihard mee. Dat vind ik heerlijk en de kinderen gelukkig ook. Ik probeer zoveel mogelijk te genieten, het gaat allemaal zo snel en de kinderen worden snel groot. Daarom probeer ik ook veel leuke dingen met ze te doen. Van een bezoek aan een pretpark, tot een simpele maar heerlijke wandeling. De afwisseling maakt het leuk. Ik probeer ze te leren van het leven te genieten.”

Naast haar karakter, maakt Rylana ook indruk omdat ze een vrouw op een hoge positie is, vandaag de dag nog steeds een uitzondering.

“In de culturele sector, met name musea, zie je de laatste jaren meer vrouwen in directiefuncties vooral in de kleine en de middelgrote musea. In vergelijking met veel andere maatschappelijke sectoren, zoals de universiteiten, het onderwijs, de overheid, of het bedrijfsleven is het percentage vrouwen in de culturele sector hoog. Binnen de grote musea zien we helaas nog wel een ‘glazen plafond’. Hier staan hoofdzakelijk mannen aan het roer. Ik denk dat het moeilijker is voor vrouwen op hoge posities om werk met het gezinsleven te (willen) combineren. De balans privé en werk kan heel lastig zijn. Ook is het voor vrouwen vaak minder aantrekkelijk om te functioneren binnen een zogenaamde ‘masculiene’ cultuur die je toch nog vaak bovenaan de piramide ziet. Als je me vraagt naar kansen: eerst wat doen aan de organisatiestructuur. Het hoeft geen van 9 tot 5 mentaliteit te worden, maar we moeten  wel meer kijken naar de balans en en het welbevinden. Ook mogen de ‘randvoorwaarden’ wat gunstiger worden: flexibeler werktijden en faciliteren van kinderopvang en zo. Ook denk ik oprecht dat bij de vrouwen zelf wat moet veranderen. Deeltijd in een hoge functie is gewoonweg niet mogelijk. Hier moet je voor jezelf een goede lijn in uitzetten: wanneer werk ik en wanneer is het tijd voor andere dingen? Kortom, waar krijg ik energie van? Ik denk dat de culturele sector echt beter wordt met meer diversiteit en inclusiviteit. Een andere kijk op de zaak doet veel: vrouwen zorgen hier wel degelijk voor!”

Toekomstplannen?
“Wat ik zeker weet is dat ik niet tot mijn pensioen directeur van Museum Kasteel Wijchen blijf. Het is belangrijk dat je niet vastroest. Voorlopig heb ik nog veel te doen, ik ben nog lang niet klaar met wat ik wil hier wil bereiken. Zolang er een uitdaging is, ga ik ervoor. Maar het moet wel een uitdaging blijven.”

Foto's: Dick Vogelzang