Nieuwe rector Berita Cornelissen
Na het afzwaaien van Henk Keijman, die met pensioen is gegaan, heeft het Maaswaal College sinds april officieel een nieuwe rector. Enkele maanden daarvoor was ze al interim-rector. Met Berita Cornelissen heeft de middelbare scholengemeenschap én Wijchen een ervaren onderwijsdier binnengehaald. “Ik ben er trots op een onderdeel te zijn van het Maaswaal College in het prachtige Wijchen.”
- Nicole Janssen
- Topic Wijchen
- Deel dit artikel
Na het afzwaaien van Henk Keijman, die met pensioen is gegaan, heeft het Maaswaal College sinds april officieel een nieuwe rector. Enkele maanden daarvoor was ze al interim-rector. Met Berita Cornelissen heeft de middelbare scholengemeenschap én Wijchen een ervaren onderwijsdier binnengehaald. “Ik ben er trots op een onderdeel te zijn van het Maaswaal College in het prachtige Wijchen.”
Jeugdjaren
Berita Cornelissen heeft twee kinderen en woont samen met haar man in Boxmeer. Ze groeide op in een klein dorp op een boerderij. “Vaak vragen mensen waar mijn naam vandaan komt, gezien je die niet vaak hoort. Mijn oma heette Bertha, naar haar ben ik vernoemd. Gelukkig besloot mijn moeder er een i bij te plaatsen, zo kom ik aan mijn unieke naam.
Opgroeien op de boerderij was fijn. Je bent elke dag midden in de natuur. In het weekend hielp ik thuis mee, zo heb ik op jonge leeftijd geleerd zelfstandig te zijn en verantwoordelijkheden te dragen. Mijn ouders zijn ondernemers en harde werkers. Thuis kreeg ik alle mogelijkheden en vrijheid om te doen wat ik wilde. Van mijn moeder heb ik geleerd dat het belangrijk is om als vrouw onafhankelijk te zijn. Mijn moeder mocht niet studeren, haar broers wel. Het was belangrijk voor mijn ouders dat ik die mogelijkheid als jonge vrouw wel kreeg. De keuze om verder te leren en mezelf te ontwikkelen was dan ook niet vreemd.”
Onderwijs
“Na het behalen van mijn middelbare schooldiploma ben ik de lerarenopleiding gaan doen. Vanaf de eerste dag was ik enthousiast. Met 21 jaar was ik afgestudeerd en stond ik bevoegd voor de klas als leraar biologie en wiskunde. Tijdens de studie werd ik nieuwsgierig naar de ontwikkeling van kinderen en onderwijs. Ik wilde meer kijken naar het totaalkind. Wat beweegt ze en wat gaat er in ze om? Wat zorgt ervoor dat een kind moeite heeft met studeren of waarom maakt een kind bepaalde keuzes? Daarom ben ik op 25-jarige leeftijd pedagogiek gaan studeren. Onderwijs ontwikkelen, daar ligt mijn hart. Binnen het onderwijs kreeg ik steeds meer managementfuncties en ben ik uiteindelijk in Boxmeer terecht gekomen, waar ik heb bijgedragen aan het ontwikkelen van het Jenaplan. Dat was de mooiste periode in mijn onderwijstijd. We begonnen met 18 kinderen die ander onderwijs wilden. Nu telt de school ruim 1000 leerlingen.
Het belang kennen van samenwerken, dat was de kern van mijn opvoeding en heb ik altijd met me meegedragen. Zo vind ik de ontwikkeling van kinderen een taak van ons allen. De kinderen op de middelbare school zitten in een prachtige fase van hun leven. Het is de tijd van vrijheid, waar ze nog geen grote verantwoordelijkheden dragen en ze hun talenten kunnen onderzoeken en ontplooien. Talenten en passies, daar zitten schoonheden in. Het is prachtig de ontplooiing daarvan te kunnen begeleiden. De begeleiding daarvan doen we met z’n allen. ‘It takes a village to raise a child’, daar geloof ik erg in.”
Maaswaal College
“Na een lange periode in het Land van Cuijk gewerkt te hebben, werd het tijd voor iets anders. Die regio heeft te maken met een krimp, waardoor scholen zijn gefuseerd. Rector worden van die nieuwe school wilde ik niet, alsmede ben ik verder gaan kijken en zo kwam het Maaswaal College op mijn pad. Ik kende Wijchen niet echt, maar ik heb het leren kennen als een mooie, sociale omgeving. Een warm bad, daar kwam ik in terecht. Wijchen is een omgeving waar mensen samen willen werken op het vlak van cultuur, sport en onderwijs, precies in mijn straatje. Dat proef ik ook op school, de teamgeest is hier sterk aanwezig. Het Unesco-profiel sprak me ook aan. Hier ligt een basis waar je op voort kunt borduren.
Als rector wil ik toezien op de ontwikkeling van kinderen en het naar een hoger niveau tillen. Ik vind het belangrijk dat leerlingen op niveau presteren en de kernvakken op hoog niveau worden afgesloten, maar vooral ook dat de kinderen met elkaar leren leven. Ze moeten leren inclusief te denken en zich kunnen inleven in een ander en diens denkbeelden. In de huidige maatschappij staat het individu steeds meer centraal. Juist nu is het belangrijk kinderen te leren dat je eigen belang soms ondergeschikt is aan het geheel. Het leven gaat niet alleen om jou en kan soms tegenvallen, zoals tijdens de coronaperiode. De jeugd moet daarmee leren omgaan, een stuk frustratietolerantie kweken. De coronatijd is in dat opzicht goed geweest; we zijn er op gedrukt dat het niet altijd even makkelijk gaat in het leven en dat we aan elkaar moeten denken. Het leven gaat met horten en stoten, vallen en opstaan.”
Vrije tijd en mindfulness
“Mijn kinderen zijn inmiddels het huis uit, waardoor mijn man en ik weer met z’n tweeën zijn. Een nieuwe fase in het leven, wel leuk. Ik wandel en fitness graag, ben vaak buiten met mijn handen bezig en bezoek regelmatig de bioscoop en het theater. In coronatijd zijn mijn man en ik heel het land rondgefietst. We zijn op plekken geweest waar je normaal gesproken niet komt. Nederland is een prachtig land. Een actieve vakantie past mij het best. Kamperen, lekker simpel en er op uit gaan. Inmiddels kijken we uit naar een kleine camper, we worden toch ook wat ouder.
Elk jaar ga ik met twee vriendinnen naar Oerol op Terschelling. Daar treden jonge mensen op, met actuele thema’s als onderwerp. Het zijn voorstellingen waar ik ontzettend van kan genieten. Het is mooi om te zien hoe jonge mensen hun talenten en passies inzetten.
Onlangs heb ik mijn diploma mindfulness-trainer gehaald. Dat was iets wat ik graag wilde doen. Voor mij is balans heel belangrijk. Ik kan hard werken, maar ik heb ook behoefte aan mentale rust. Stilstaan is belangrijk, even pas op de plaats maken en alles wat in het hoofd speelt betreft emoties en gedachtes laten landen. Ik doe jaarlijks een stilteretraite en mediteren doe ik al jaren. Ik kan het anderen zeer aanraden. Misschien dat ik hierop school in de toekomst wat van mindfulness ga aanbieden. De jeugd van nu heeft elke dag veel prikkels te verwerken, met alle informatie die ze via telefoons te verwerken krijgen. Voor hen is mentale rust ook goed voor de gezondheid. Het is jammer dat kinderen steeds minder naar buiten gaan, ze verliezen de verbondenheid met de natuur. Mede daarom geldt vanaf 1 augustus hier op school het mobieltjesverbod. Kinderen moeten naar buiten en weer praten met elkaar. Daarmee worden ze niet alleen socialer, maar ook zelfstandiger. Ze kunnen niet meer elke seconde beroep doen op hun ouders.
Samenwerken
Werken in het onderwijs is fantastisch. Het houdt je jong en scherp en je levert een belangrijke bijdrage aan de maatschappij. Onderwijs moet positiever benaderd worden, nu ligt de nadruk vaak op de negatieve kanten. Het klopt dat de druk op scholen enorm is. Laten we daarom de leraren meer ondersteunen en geef ze vertrouwen. Soms lijkt de school wel een bedrijf en de ouder de klant dat iets geleverd wil krijgen, dat is niet goed. We moeten goed kijken naar hoe we ons verhouden tot elkaar. De mensen voor de klas zijn bezig met hun vak en hebben het beste met de kinderen voor. Veel docenten vinden de opstelling van de ouders van nu moeilijk. Tegen ouders zeg ik dat we samen partners zijn in de opvoeding. Zij hebben het meest verstand van hun kind, wij van het leren en onderwijs.
Leraren mogen ook meer voor zichzelf opkomen door te zeggen ‘hier gaan wij over en zo doen we het, samen met u’. Meer op de strepen gaan staan en het gezag terugwinnen. Daarmee wordt het beroep aantrekkelijker en het onderwijs beter.
De focus minder leggen op tegenstellingen en nieuwsgierig zijn naar andermans gedachtes en beweegredenen is sowieso iets waar we in de maatschappij meer naar moeten streven. Laten we vooral met elkaar in gesprek gaan en de positiviteit zoeken. Het is niet erg om anders over zaken te denken, we moeten elkaar proberen te begrijpen en elkaar met respect behandelen. Geef kinderen ook de ruimte om fouten te maken. Wijchen is een mooie plek waar kinderen op zoek kunnen naar wie ze zijn. Er is veel ruimte voor cultuur en sport. Complimenten voor de vrijwilligers die dat dragen!
Maaswaal College is een prachtige scholengemeenschap. We mogen de bescheidenheid voorbij gaan en ons vol passie aan de wereld laten zien. Er gebeuren fantastische dingen die we mogen tonen en we zijn nog meer van plan. Zo mag er meer technologieonderwijs komen, dat past bij deze tijd, en meer aandacht voor podiumonderwijs. Als leidinggevende wil ik dit samen met het team bereiken.