Het nieuwe normaal

De eerste coronagolf overspoelde de wereld en trok zich vervolgens langzaam sissend terug in de branding. We hebben nu tijd om de gevolgen van deze golf te proberen te overzien. Corona is even in ruste. Of lijkt dit maar zo? De besmettingsaantallen, overlijdens- en ziekenhuis- en IC-opnames ten gevolge van corona dalen. De wereld stelt zich langzaam weer open. Het ‘nieuwe normaal’ gaat van start. Of is dit de stilte voor de storm? Komt er nog een tweede golf en zo ja wanneer? Gaat dan de hele wereld weer op slot? De onzekerheid is alom aanwezig. Hoe moeten we ons gedragen? Wanneer mogen we onze vrienden en familie weer een knuffel geven?

In de zorg klinken nu ook weer andere geluiden dan die van de Coronamaatregelen. Poliklinieken en operatiekamers in ziekenhuizen gaan langzaam weer open. Zo ook de huisartsenpraktijk. De spreekuren zijn weer gedeeltelijk opengesteld. Na gepuzzel en allerlei aanpassingen in de wachtkamer hebben we ook hier de bekende anderhalve meter afstand kunnen creëren. Roerige tijden liggen nu (voor even?) achter ons. Ik ben trots op onze beroepsgroep, die zich als een dam heeft opgeworpen om het stijgende water te kunnen tegenhouden. We sloegen in korte tijd met alle huisartsen uit de regio de handen ineen om zo samen de coronagolf te bedwingen.

Er gebeurde zoveel: dagelijkse updates over de symptomen van deze nieuwe ziekte, discussies over welke mondkapjes nu wel en niet zouden beschermen, hoe je als hulpverlener jezelf en jouw personeel kan beschermen, hoe gevaarlijk deze ziekte is, hoe we onze kwetsbare patiënten het beste kunnen beschermen en behandelen, wie je wel en wie je niet moet testen, of er voldoende IC-capaciteit is, wie we thuis kunnen behandelen en wie naar het ziekenhuis moet, of er voldoende medicijnen beschikbaar zijn, hoe we de niet-corona patiënten het beste kunnen blijven helpen, welke zorg kan wachten, welke reguliere controles door kunnen gaan, hoe de mantelzorg en de thuiszorg zorg kan blijven leveren aan huis. Zoveel vragen… En niet altijd waren er direct alle antwoorden.

Nu lijkt de tijd aangebroken voor het ‘nieuwe normaal’. Ik ben heel erg benieuwd hoe dit vorm krijgt. Als er één ding is dat ik meeneem uit de bizarre tijd die nu achter ons ligt, is het dat ik veel vertrouwen heb gekregen in de vindingrijkheid van de mens. Ik sta versteld van alle ontplooide initiatieven, de saamhorigheid en de creativiteit. In de wereldgeschiedenis is het niet eerder voorgekomen dat er een gezamenlijke vijand was, waarbij er wereldwijd zo nauw is samengewerkt. We zullen sámen de corona pandemie moeten overwinnen. Sámen in onze gemeenschap, sámen in Nederland, sámen in Europa en sámen in de hele wereld.

Robert van der Doef

huisarts te Ottersum