Carla Kersten loopt 4Daagse voor de vijftigste keer
‘De paden op, de lanen in.’ Het wandellied van de 4Daagse van Nijmegen klinkt in de verte al. In de regio zijn talloze wandelfanaten al maanden in de weer om zich voor te bereiden op de 107de 4Daagse van Nijmegen.
- Jos Gröniger
- Topic Maasduinen
- Deel dit artikel
‘De paden op, de lanen in.’ Het wandellied van de 4Daagse van Nijmegen klinkt in de verte al. In de regio zijn talloze wandelfanaten al maanden in de weer om zich voor te bereiden op de 107de 4Daagse van Nijmegen.
Onder de gelukkigen die een startbewijs bemachtigden, zijn veel debutanten en nog veel meer ervaren kilometervreters met een fraaie collectie aan medailles en herinneringsinsignes. De Gennepse Carla Kersten (1956) start op dinsdag 15 juli aan haar vijftigste 4Daagse. De in Huissen geboren wandelliefhebber loopt de 30 kilometer.
Carla liep als vijftienjarige haar eerste 4Daagse. “Door toedoen van mijn moeder,” zegt ze. “Het was in 1971. Ik had zes weken vakantie van school en mijn moeder vond blijkbaar dat ik me verveelde. Mijn zus liep al mee. ‘Als zij dat kan, kun jij dat ook,’ zei moeder.” Carla liep de 30 kilometer probleemloos uit. Op haar zestiende liep ze, een jaar later in 1972, al de 40 kilometer. “Na de eerste dag werden de routes wegens hitte met tien kilometer ingekort, en liep ik drie dagen dertig.”
Carla was in die jaren lid van wandelvereniging NTV uit Huissen. “NTV staat voor Nooit Te Ver,” zegt ze. Hoewel ze een vaste en gepassioneerde deelneemster was, duurde het even voordat ze ook daadwerkelijk plezier beleefde aan het lopen van de 4Daagse. “Ik ben pas gaan genieten na de tiende keer dat ik meeliep.”
Jarenlang was de Gennepse een vaste klant op de 40 kilometer. Samen met vriendinnen liep Carla de 4Daagse. Ze zag de veranderingen in het evenement aan zich voorbijtrekken. Het is bijvoorbeeld veel drukker dan in de jaren ’70. “Ik liep toen vaker stukken helemaal alleen. Er liep niemand voor of achter me. Het was toen nog echt rustig.”
Als leuke anekdote weet de ervaren wandelaar er wel een paar. Zoals die keer dat Carla en enkele vriendinnen in Beers aanstaken in een kroeg en zich even op de dansvloer waagden. Het uitje liep wat uit. “We liepen de rest van de etappe net voor de bezemwagen uit tot aan de finish.” Ook herinnert zij zich haar veertigste deelname. “Mijn zoon stond me langs de kant op te wachten. Dat was een verrassing.” En met twinkelende ogen: “Een paar jaar geleden werd ik begroet door mijn kleindochter.”
Tegenwoordig loopt Carla de 30 kilometer. Ze bekent dat het aantal trainingskilometers niet groot is. “Voor de 40 trainde ik veel, maar nu ik 30 loop is dat echt minder geworden. Ik loop één keer 20 tot 25 kilometer, en de rest van de trainingen zijn bezoekjes aan de sportschool. Ik sport veel om fit te blijven.” Voor de jubilerende loopster is de 4Daagse tegenwoordig meer genieten. “Ik ben meer ontspannen dan in de beginjaren.”
Bij de vijftigste deelname hoort ook een speciale onderscheiding. Die krijgt Carla op vrijdag 18 juli opgespeld. “Ik vind het geen mooie onderscheiding, maar ach. En ik mag me vrijdagmiddag tijdens de intocht tussen twaalf en vier uur melden bij de Marsleider.” Carla ondergaat die aandacht waarschijnlijk gelaten. “Dat hoeft voor mij niet. Ik sta niet graag in de belangstelling.”