Een sterke vrouw met visie voor de toekomst

Marieke van Beers (45) uit Niftrik is het laatste anderhalf jaar regelmatig in het nieuws geweest. Niet gek, aangezien ze genomineerd is geweest voor de Vrouw in de Mediaprijs Award 2022 en deze ook hier in de provincie heeft verzilverd. Een hele knappe prestatie. Maar wie is Marieke van Beers en wat beweegt haar om zich zo actief in te zetten voor de agrarische sector?

“Zelf kom ik niet uit een typisch boerengezin, zoals veel collega’s in de agrarische sector. Mijn vader was schilder en mijn moeder werkt in de thuiszorg. Al van jongs af aan wist ik dat ik iets met dieren wilde gaan doen. Na het behalen van mijn HAVO-diploma, wilde ik in eerste instantie dierenarts worden. Mijn plan was om via de opleiding voor dierhouderij en gezondheid op de HAS in te stromen bij diergeneeskunde. Maar de studie was heel leuk en lag me goed. Tijdens stages werd mijn liefde voor het boerenleven echt aangewakkerd, zeker tijdens mijn stage in Australië waar ik met koeien mocht werken. Ik merkte daar dat ik me aangetrokken voelde tot het runnen van een eigen boerderij.
En uiteindelijk ben ik dat ook gaan doen, naast mijn werk als projectmanager Agro bij innovatiehuis de Peel. Daar werk ik 20 uur in de week en kan ik mijn ei goed kwijt. We hebben een agrarisch bedrijf op twee locaties (Niftrik en Batenburg) met 70 hectare grond, waar we veelal in kringloop werken. Daar help ik mee op de zondag en als er bijvoorbeeld geholpen moet worden bij een bevalling van een koe, of als een koe een tweeling heeft gekregen die met de fles gevoerd moet worden. Het zorgen voor dieren blijft prachtig. Bij het hebben van een agrarisch bedrijf komt er natuurlijk wel meer kijken dan alleen het bezig zijn met dieren. Boekhouden bijvoorbeeld, dat vind ik minder leuk maar het moet wel gedaan worden.
Rondom het huis is het ook altijd druk. Ik ben met veel projecten bezig en ben bij meerdere agrarische organisaties en verenigingen betrokken. Een van die organisaties is ZLTO. Voor ZLTO ben ik binnen Rijk van Nijmegen actief als bestuurslid. Daar vertegenwoordig ik op gemeentelijk niveau de belangen van boeren.

Caroline van de Plas.
De agrarische sector is een tak die veelal uit mannen bestaat. Zo’n 15 jaar heb ik vrijwel alleen met mannen samengewerkt. Sinds de laatste jaren is daar een verschuiving in gekomen en werk ik samen met meer vrouwelijke collega’s en leidinggevenden. Een collega waar ik veel van geleerd heb is Caroline van de Plas. Niet dat ik iets tegen mannen heb, vrouwen brengen net toch even een andere kijk en een andere benadering met zich mee. Dat is heel verfrissend, en als je het mij vraagt ook nodig. Sowieso zet ik me in om de vrouwen binnen de boerenbedrijven meer naar de voorgrond te laten treden. Vrouwen zijn vaak de voelsprieten, zij staan meer in contact met de samenleving dan de boer. Een man is vaker gericht op efficiëntie en  bulkproductie. Vrouwen kijken hoe ze zaken ook anders kunnen benaderen en zoeken meer de verbinding. Het is belangrijk dat vrouwen in de agrarische sector meer gaan opstaan en van zich laten horen.
Het is juist erg belangrijk om in contact te blijven met de mensen, zeker nu de discussie rondom stikstof een negatieve lading heeft gegeven aan de agrarische sector. De boer mag meer zichtbaar zijn en de mensen laten zien wat er zoal omgaat op de boerderij en wat erbij komt kijken. Informeer mensen waar hun eten vandaan komt en hoe het verbouwd wordt. Laat de mensen in contact komen met de dieren, vertel ze over de vele vormen van landbouw en leer de kinderen waar de melk en eieren vandaan komen. Zo hadden we vorig jaar een dag georganiseerd vanuit de Boert Bewust in de regio waarop kinderen konden knuffelen met biggetjes, en tegelijkertijd veel konden leren. Dat was een hele leuke en leerzame dag, ook voor de ouders.
Laten we vooral, ondanks de donkere wolken, op een positieve manier met elkaar in contact komen en in gesprek gaan, dan leren we elkaar te begrijpen. Het is niet goed om tegenover elkaar te staan, terwijl je in principe hetzelfde wil. Door in verbinding te staan met elkaar kunnen we daadwerkelijk verandering teweeg brengen.

Kom in beweging
Eigenlijk ben ik een introvert persoon. Voorheen trad ik alleen op de voorgrond als het nodig was. Met de coronaperiode is daar een verandering in gekomen. In die tijd heb ik een coaching-programma gevolgd, samen met andere agrivrouwen. Daar heb ik zoveel geleerd en heb ik me ontwikkeld als persoon. In dat traject is heel bewust de diepgang opgezocht, je werd als deelnemer echt uitgedaagd. Tijdens dat traject stelde ik mezelf de vraag: wat wil ik nu echt? Durf groot te dromen, zeiden ze, en dat was precies hetgeen wat ik nog niet had gedaan. Dat durfde ik voorheen niet, maar met het coaching-programma is er een vuurtje bij me aangewakkerd en zijn er dingen op mijn pad gekomen. Het is goed om groot te dromen, want er gaat een wereld van mogelijkheden voor je open. Waar we nu mee bezig zijn, is met een nieuwe filosofie van anders boeren. We proberen voor te sorteren om in de toekomst minder varkens houden en om te schakelen naar scharrel of biologisch. Wat ik graag zou willen, is het verwezenlijken van een belevenisboerderij.
Het werd me snel duidelijk dat je grote plannen niet alleen kan verwezenlijken. Je hebt een verdienmodel nodig en de juiste mensen om je heen. Een middel hierbij was de spotlights pakken en mijn ideeën verspreiden, iets wat nooit mijn ding was. Dat maakt het eigenlijk alleen maar meer bijzonder dat ik die Mediaprijs heb gewonnen. De nominatie was al een hele eer, laat staan winnen. Voor het werk stond ik weleens voor een groep, maar dan leg je feiten uit. Nu stel ik me kwetsbaar op, en vertel ik over mijn visie en ideeën. Dat is heel gevoelsmatig en het is soms best wel spannend om die te delen. Maar je kunt veel bereiken als je je kwetsbaar durft op te stelen. Daarom wil ik mensen aansporen je dromen na te jagen. Blijf vooral niet dromend op de bank hangen, maar kom in beweging!