Het leven vóór en ná ons ongeluk

“Kijk uit hè, rij voorzichtig, een goede vakantie gewenst en zorg dat alles en iedereen weer heel thuis komt.” Adviezen en wensen die je meekrijgt wanneer je op vakantie gaat.

Ook de familie Stammen uit Siebengewald werd zo uitgezwaaid toen zij in 2019 op een welverdiende vakantie gingen naar Frankrijk. Grotendeels lukte dat, maar op de terugreis sloeg het noodlot toe: ze raakten betrokken bij een aanrijding. Ruim twee jaar later spreek ik erover met Jessica en Jos, trotse ouders van Ruben, Niek, Benthe en Joep. Over het ongeluk, de impact en het leven vóór en na het ongeluk.

“Onze vakantie was fantastisch”, begint Jos. “We hebben veel gedaan, veel gezien en waren heerlijk uitgerust, drie weken Frankrijk, onvergetelijk.” Dat het op een andere manier een onvergetelijke vakantie gaat worden weet het gezin nog niet als ze op 9 augustus 2019 aan de terugreis beginnen. De reis met de vouwwagen verloopt soepel en Jessica en Jos wisselen elkaar regelmatig af. Tot om 03.45 uur, net voor Luik, een auto met hoge snelheid achterop het gezin inrijdt...

Een enorm kabaal, gevolgd door een doodse stilte. De driebaans snelweg ligt bezaaid met auto- onderdelen, kleding, spullen en onderdelen van de vouwwagen. “De klap was enorm”, zegt Jessica. “Het leek wel alsof we in een wasmachine zaten, alles vloog door de auto, een enorme herrie. Wat me is bijgebleven: tijdens het ongeluk bléven we wel met elkaar praten. Totdat we stil stonden, de auto lag op z’n kant. Toen werd het stil, doodstil…”

Jos kruipt uit de auto en haalt Jessica eruit. “Ik zag dat Jessica gewond was aan haar voeten en heb haar uit de auto gehaald en naar de kant van de snelweg gebracht. Zelf bleek ik een fikse snijwond te hebben in mijn arm, maar daar voelde ik op dat moment niks van. Daarna snel terug naar de auto om onze kinderen Niek, Benthe en Joep eruit te  halen en in veiligheid te brengen. Toen ik terugkwam om Ruben eruit te halen, kreeg ik de schrik van mijn leven: Ruben zat niet meer in de auto, niet op de plek helemaal achterin waar hij zat, niet in het midden, hij was gewoonweg nergens te bekennen en zijn autostoel ook niet. Wel zag ik dat onze achterruit er helemaal uit was. Ik denk dat het mijn vaderinstinct is geweest, maar ik liep naar de berm en daar lag hij, niet bij bewustzijn. Hij was door de achterruit met stoel en al uit de auto geslingerd en in de berm terecht gekomen.” Inmiddels boden omstanders hulp en arriveerden de hulpdiensten. “Het was een zee aan blauwe lampen. De traumaheli landde op de snelweg en mensen in fluorescerende kleding renden alle kanten op. Ik zag het en dacht alleen: ik kijk naar een nare film. Niet beseffende dat het een nare film was waar ik zelf één van de hoofdrolspelers was”, zegt Jessica.

Alle gezinsleden worden in verschillende ambulances vervoerd naar andere ziekenhuizen. Ruben is er het meest ernstig aan toe, maar ook Jessica wordt met een roesje vervoerd, gezien de gecompliceerde verwondingen aan haar voeten. Uiteindelijk belanden Benthe, Joep en Jos in hetzelfde ziekenhuis en liggen Jessica, Niek en Ruben in een ander ziekenhuis. Ruben ligt in coma, Jessica heeft beide voeten verbrijzeld. Niek, Joep, Benthe en Jos mogen na de nodige behandelingen en operaties het ziekenhuis na enkele dagen verlaten. “Weet je, als je zoiets meemaakt en dan ook nog in verschillende ziekenhuizen terecht komt en de Franse taal als grote barrière, Engels kunnen ze amper, dat is niet te doen. Je wilt weten hoe het gaat met je vrouw en kinderen”, zegt Jos.

Twee weken later worden ook Jessica en Ruben per ambulance vervoerd naar Nijmegen. Ruben ligt dan nog steeds in coma. Jessica wordt in het RadboudUMC verschillende keren geopereerd aan haar voeten, uiteindelijk een operatie van vijf uur. “Ja, het was echt fijn om ze weer in de buurt  te hebben. Ik ben destijds elke dag naar Luik gereden, althans niet zelf, want ik kon niet rijden met mijn verwondingen. Daar zijn wij iedereen ook zo dankbaar voor, onze familie, vrienden en bekenden, iedereen stond en staat voor ons klaar.”

Gelukkig ontwaakt Ruben na vijf dagen in het RadboudUMC uit zijn coma. Hij blijkt ernstig hersenletsel te hebben. Zijn blik is nog wat apathisch en hij is nog vaak en erg moe. Maar stap voor stap gaat het beter met Ruben, hij krijgt fysiotherapie en zienderogen gaat hij de goede kant op. Hij gaat naar revalditatiecentrum Klimmendaal in Arnhem om daar verder te revalideren. Daar zijn ook Jessica (in rolstoel) en Jos bijna elke dag aanwezig om samen met hun zoon te werken aan zijn herstel. Na dertien weken, een paar dagen voor kerst, is de grote dag daar en mag Ruben naar huis. Uiteraard moet hij nog rustig aan doen en zorgen dat hij niet overprikkeld raakt. Het duurt nog maanden voordat Ruben weer in een normaal ritme zit waarbij hij weer hele dagen naar school toe kan.

Jessica moet ook flink revalideren na haar operatie, maar ze heeft er helaas wel een blijvende invaliditeit aan over gehouden. “Lopen lukt me nu weer een beetje, lang staan kan ik helaas niet meer.” Ook op blote voeten lopen is passé, dat kan Jessica niet meer. “Weet je, de wereld gaat door en dat moet ook. Soms zit ik er echt even doorheen, ik word elke dag weer geconfronteerd met de gevolgen van het ongeluk. We schrikken allemaal nog weleens wakker, het heeft een enorme impact op ons leven. En dan te bedenken dat de man die ons aanreed, veel te hard reed en nooit iets van zich heeft laten horen.. Maar goed, die zaak loopt, maar daar krijg ik mijn gezondheid helaas niet mee terug.”

“We willen graag iedereen, maar dan ook iedereen bedanken die ons gesteund heeft, die ons bezocht heeft in Luik, familie, vrienden, bekenden. Ook de inwoners uit Siebengewald, de Bessembienders, de Kiwanis, het Elzendaalcollege, personeel RadboudUMC en Klimmendaal, iedereen die ons een lief kaartje of appjes stuurden, mensen die onze hond uitlieten, de was voor ons hebben gedaan, gewoon voor ons klaar stonden en nóg staan. En het Elzendaalcollege Boxmeer vooral voor hun flexibiliteit en het medeleven. Iedereen: dank, dank, dank!!”

Een liefdevolle Kerst en een gelukkig en vooral gezond 2022 gewenst!
Jessica, Jos, Ruben, Niek, Benthe en Joep Stammen