Bed en Breakfast ‘Op de Kleijne Hei’

Wanda gaat slapen bij…

‘Welkom Wanda, Topic!’ staat op een bord bij de voordeur van Bed en Breakfast ‘Op de Kleijne Hei’. Het tovert een grote glimlach tevoorschijn terwijl ik nog in de auto zit. Als ik aanbel, verschijnt een vrolijk gezicht achter het raampje van de voordeur; het is gastvrouw Jolanda Kleijn (55), ze runt samen met haar man Aad deze B&B in het Limburgse Well.

Vijftien jaar geleden kochten Jolanda en Aad samen met hun kinderen deze boerderij, die aan een verbouwing toe was, aan Schepersweg 3 in Well. Jolanda had een eigen onderneming in de geestelijke gezondheidszorg en Aad werkte als psycholoog. Hun dochter vertrok uit het ouderlijk nest, zo’n drie jaar geleden, bovendien was er de chillruimte waar de kinderen maar zelden zaten. Toen zei het stel voor de grap: we kunnen wel een Bed en Breakfast beginnen! Jolanda: “Ik zette een berichtje op Facebook. De eerste slaper, een bekende, meldde zich al snel. Deze gast was enthousiast. Vervolgens kwam er een ónbekende logeren, wat ik spannend vond, en ook deze was positief.”

Binnen drie maanden stroomden de boekingen binnen. “Het werd zo druk dat ik moest kiezen: doorgaan met mijn bedrijf, of de B & B doorzetten. Tja, en nu ben ik dus in plaats van directeur, gastvrouw en boerin”, lacht Jolanda. ‘Boerin’ is een terechte benaming want het eerste dat me opvalt bij de rondleiding die ik krijg van Jolanda, is de hoeveelheid dieren rondom de boerderij. Zwijntjes, konijnen, ganzen, pony’s, ezels, maar liefst achtendertig dieren scharrelen rond op het erf. “Er kwam eens een gezin met jonge kinderen logeren, ze hadden een dagje Toverland gepland. Maar de kinderen wilden niet naar het pretpark, ze wilden hier blijven en helpen met het verzorgen en voeren van de dieren! Dat is een van onze sterke punten, de dieren.”

Op het erf zijn behalve de dierenweides ook verschillende zitjes, een hottub en logeerplekken te vinden. Een tuinhuis, een praktisch en gezellig ingerichte trekkershut voor twee personen, en een knusse pipowagen. Jolanda neemt me mee naar het hoofdgebouw, waar de gasten van deze accommodaties gebruik kunnen maken van een douche, toilet en een kleine kitchenette. Het ziet er keurig uit. Ze wijst me op een rolgordijntje met een verhaal. “We deden mee aan het televisieprogramma Bed & Breakfast op NPO 1, het enige kritiekpuntje was dat hier geen rolgordijntje hing. We hebben het er maar snel neergehangen.”

In het hoofdgebouw bevinden zich twee kamers, een vierpersoonskamer en een tweepersoonskamer. Dit betekent dat er Op de Kleijne Hei, twaalf slaapplekken zijn. Ik moet wat bekennen: bij het zien van de kamers en de infraroodsauna op de overloop heb ik van verrassing een niet zo gepast woord gebruikt want ik viel van de ene verbazing in de andere. “Ik ben een beetje perfectionistisch”, had Jolanda me al gewaarschuwd. En dat is te zien.

De tweepersoonskamer is met een hoogslaper praktisch ingedeeld. Er is plek voor een tafel met twee stoelen en de kamer heeft een eigen douche en toilet. Als ik bij het bed sta, wacht me een leuke verrassing wanneer ik naar beneden kijk. Een prachtige schildering op de kast zorgt (alweer) voor die grote glimlach.  Over verrassingen gesproken, die vind je ook in de andere kamer op deze verdieping.

De vierpersoonskamer voelt meteen als thuis, eerlijk gezegd is het sfeervoller ingericht dan mijn huis. De verrassing bevindt zich achter houten deurtjes. Direct begin ik een liedje te neuriën in mijn hoofd. “Kom uit de bedstee mijn liefste.” Jawel, wie op deze kamer logeert, slaapt in een heuse bedstee, echt gaaf! Net als de badkamer die bij deze kamer hoort, hebben de oude elementen mooie herinneringen met een verhaal voor Jolanda. “De balk met oude tegeltjes komt uit het huis waar ik ben opgegroeid, en de decoratiespullen zoals de ladder en het gereedschapskistje komen uit een loods van mijn overleden broer.”

Na een heerlijke wandeling met prachtige vergezichten in het bos achter de boerderij, vlei ik me neer op de bank van de vierpersoonskamer. Ineens overvalt me een golf van paniek. Stom, ik ben de oplader van mijn telefoon vergeten. En als ik dit meld bij Jolanda gaat mijn gemoed van paniek direct weer terug naar de grote glimlach, natuurlijk, ze heeft een oplader voor me. Het meest vergeten item van de gasten, dus die heeft de gastvrouw gewoon voor ze klaarliggen, geweldig. Mijn grote glimlach blijft op mijn gezicht  als Jolanda me een warm (!) stuk appelgebak met slagroom komt brengen. Ik vermaak me hier wel. Met het bedstee-liedje in mijn hoofd val ik die avond in slaap.

De volgende morgen besluit ik eerst weer een rondje door het bos te lopen, Putjesberg, de rode route van drieënhalve kilometer. Het is hier prachtig, maar ook in de omgeving is genoeg te beleven, informatie hierover is in de B & B aanwezig. Terug  aan de ontbijttafel op ‘mijn’ kamer, is daar weer die glimlach (is die eigenlijk weggeweest?). Het ontbijt is om te smullen. Een bijgevoegde krant om het nieuws te lezen maakt het af. Met mijn maag vol, loop ik met Jolanda een rondje over het erf.

“Daar in die caravans logeren we zelf dat is ons vakantieadres, we noemen het Zuid-Spanje. Als ik daar zit, kijk ik uit over het terrein en zie alle gasten bezig, de een met een barbecue, een ander in de hottub, een kind dat knuffelt met de dieren en anderen drinken een pilsje op het terras, dan ben ik gelukkig. Mensen tevreden stellen, laten genieten, zich thuis laten voelen dat is waar het ons om gaat. Ik hoor wel eens terug dat ik hier ver in ga. Alles is welkom hier, het is nooit gek genoeg. Wanneer we van onze gasten een fooi krijgen stoppen we dat in een spaarpotje, daarvan nodigen we gezinnen uit om te logeren die het niet kunnen betalen!” Met een grote glimlach rijd ik naar huis.

Jolanda, Aad en gezin, wat een sfeervolle, nette, gave Bed en Breakfast hebben jullie, het wordt gerund met een groot hart. Ontzettend bedankt voor jullie enorme gastvrijheid!

Heeft u ook een bijzondere overnachtingsplek, bijzonder B&B of anders, laat het ons weten via info@topicmagazine.nl Wanda komt graag proefslapen!