Dierenliefhebbers in hart en nieren

Zij geloven in een eerlijke kans voor elk dier, de medewerkers en vrijwilligers van HoKaZo. Deze stichting, bestaande uit een dierenambulance en een -opvang, zet zich in voor de opvang, verzorging en herplaatsing van honden en katten. Topic neemt een kijkje bij deze dierenliefhebbers in hart en nieren.

Je hebt ze vast weleens zien rijden, de vrijwilligers van de dierenambulance HoKaZo, wat staat voor hond, kat en zorg. Hun werkgebied is groot, het bestaat uit tien gemeentes, waaronder Boxmeer en Cuijk. Maaike Vermeulen (31) is één van de vaste medewerkers bij HoKaZo. Zij begon op haar veertiende als vrijwilligster in een asiel te werken. Dit beviel haar zo goed dat ze van deze hobby haar werk heeft gemaakt. Maaike is sinds vier jaar werkzaam als beheerster bij HoKaZo. Haar team bestaat uit vier beheersters, twee assistent-beheersters en tachtig vrijwilligers. Maaike: “Ik zorg onder andere dat de dieren goed verzorgd worden, help klanten, stuur vrijwilligers aan, doe administratie, maak schoon en rijd ook wel eens op de ambulance.”

HoKaZo is in het bezit van twee dierenambulances, een busje en een wat kleinere auto. De ambulance wordt volledig bemand door vrijwilligers. Het streven is dat deze vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week bemand is. De ambulance is tijdens een dienst bemand door twee personen. “Dit is praktisch, maar ook vanwege de veiligheid belangrijk,” vertelt Maaike. “Elk dier kan rekenen op de hulp van een dierenambulance. Denk aan dieren die rondzwerven, een ongeluk hebben gehad of wilde dieren die ziek zijn. Op de dierenambulance maak je leuke en minder leuke dingen mee. Je zou denken dat we vooral honden en katten oppikken, maar pas hebben we een varkentje opgehaald, deze was waarschijnlijk gedumpt in een bos. Ook weleens een geit, dit dier was bij mensen binnen komen lopen. Na een storm worden we veel gebeld voor jonge vogeltjes die uit hun nestje zijn gevallen, pas hadden onze vrijwilligers vijftien vogeltjes in de bus. In de zomer rijden we vaker uit dan in de winter. Zomers kunnen we wel tussen de tien en twintig keer opgeroepen worden in een dienst.” Als dieren gechipt zijn lukt het meestal ze snel terug naar de eigenaar te brengen. “We hebben eens een kat die al zes jaar vermist was terug kunnen brengen bij zijn baasje. Het was zo mooi om die twee te kunnen herenigen.” Honden en katten worden naar HoKaZo gebracht nadat ze zijn opgehaald door de dierenambulance. Overige dieren gaan naar andere opvangadressen of als ze gewond zijn, worden ze naar een dierenarts gebracht. Bij HoKaZo gaan zij eerst twee weken in quarantaine. “We kunnen dan goed observeren hoe het dier eraan toe is. Of het goed eet en of het geen ziektes bij zich draagt. We maken foto’s van de dieren en zetten ze op onze website, met daarbij gegevens zoals waar het dier gevonden is, in de hoop dat een eigenaar zich snel meldt.”

HoKaZo ontvangt geen subsidie of andere financiële bijdrages. Zij zijn grotendeels afhankelijk van donaties van mensen die hun werk en de dieren een warm hart toedragen. “We zijn dan ook erg dankbaar voor de groep betrokken vrijwilligers die ons fantastisch helpt. Het is een goed en hecht team dat zich voor honderd procent inzet. Zonder hen zouden we niet zo veel succesverhalen kennen. Het komt nogal eens voor dat een hond of kat erg vals of schuw binnen wordt gebracht. Zoals onze kater Diablo, hij was een echte duivel. Wij doen er alles aan om het beestje te socialiseren. Mede dankzij training, goede afspraken en hulp van onze vrijwilligers lukt dat. Pas als een dier sociaal is, kan het in een gezin geplaatst worden. Op ieder potje past een dekseltje. We hebben een non-euthanasiebeleid als het gaat om dieren met probleemgedrag.” Bij HoKaZo wordt geprobeerd de honden en katten zo snel mogelijk bij mensen in huis te plaatsen. In de omgeving hebben zich diverse pleeggezinnen beschikbaar gesteld, waar een hond of kat tijdelijk verblijft, totdat ze geadopteerd worden. Daar worden ze opgevoed. “We kunnen een kat hier bijvoorbeeld niet leren dat ze niet in de gordijnen mag hangen of aan de bank mag krabben. We werken samen met verschillende dierenartsenpraktijken in de buurt, zodat de pleeggezinnen op een vast adres terecht kunnen bij problemen. Ook hier maakt een dierenarts twee keer per week een rondje.”

Terwijl Maaike het dierenverblijf laat zien, merk ik hoe betrokken zij is bij haar werk. Elke hond of kat kent ze bij naam en weet ze karaktereigenschappen te benoemen. “Kijk dit is Skippy, hij zat vastgebonden aan een boom. Ieder dier krijgt hier een naam naast het nummer. Persoonlijke aandacht voor ieder van hen is belangrijk.” Honden en katten worden hier niet zomaar in een hok geplaatst. “We kijken naar het karakter van elk van hen. Sommigen functioneren beter in een rustige omgeving, andere honden vinden het niet erg om naast een wat drukker dier te verblijven.” Maaike wijst naar een enorm whiteboard waar een uitlaatschema hangt met daarop informatie over elke hond. “Kijk hier kun je zien welke hond wanneer is uitgelaten door een van onze vrijwilligers. De kleur van de naam maakt duidelijk of en welke gebruiksaanwijzing er bij deze hond hoort. Het is erg belangrijk dat we zorgen voor de veiligheid van onze vrijwilligers. Zij moeten weten hoe een hond kan reageren als ze ermee aan de slag gaan. Ook voor het dier zelf is dat essentieel. Een keer bijten bijvoorbeeld is een negatieve ervaring en we willen juist zoveel mogelijk positieve ervaringen bieden.”

Maaike geeft elk dier dat we passeren even aandacht. “Het is fantastisch om hier te werken. We hebben allemaal hetzelfde doel: zorgen dat de dieren gezond en blij zijn en dat ze een nieuw baasje krijgen. En ja, het komt weleens voor dat er een dier met mijzelf mee naar huis gaat. Een extra paar handen voor de zorg voor honden en katten en medewerkers voor de dierenambulance zijn heel erg welkom bij ons. Kom gerust eens kijken!”

 www.hokazo.nl