Kabouterboom in Boxmeer verbindt

In het Boxmeerse Weijerpark staat een oude, holle eik die bekendstaat als de kabouterboom. Ondanks eerdere vernielingen en een brand staat de boom nog steeds fier rechtop. Inmiddels biedt hij een knus onderdak aan vele kabouters en zorgt hij voor een glimlach bij vele voorbijgangers. De kabouterboom groeide uit tot een bijzondere plek die jong en oud met elkaar verbindt.

In 2020 wandelden Ruud en Nolly Muselaers met hun kleinkinderen en de kabouterknuffel Happy door het Weijerpark, toen hun oog viel op een oude, holle eik. “Dit lijkt wel een kabouterboom,” zei een van hen. Niet lang daarna bevestigden ze een bordje aan de boom en plaatsten er enkele kabouters bij. Al snel sloten zich steeds meer kaboutervrienden aan, en de boom groeide uit tot een geliefde plek voor jong en oud. Op oudejaarsavond 2023 sloeg echter het noodlot toe: een vuurpijl veroorzaakte brand in de boom. “Dat bracht heel wat teweeg,” vertelt Nolly. “Mensen spraken ons aan op straat en zeiden hoe verschrikkelijk ze het vonden.”

Kleurplaten in de brievenbus
De ‘kaboutervader en -moeder’ lieten zich echter niet uit het veld slaan. De gemeente zorgde ervoor dat de boom werd hersteld, terwijl Nolly en Ruud zich ontfermden over de kabouters. In het voorjaar van 2024 werd de vernieuwde kabouterboom feestelijk heropend. Een schoorsteentje, een deurtje, een lantaarntje en kleine hekjes, alles met zorg door het echtpaar zelf gemaakt, geven de boom nog meer glans. Aan een koord om de boom hangen bovendien meer dan honderd naamplaatjes. “Kinderen mogen ons laten weten als ze willen dat hun naam erbij komt. We schrijven hun naam op een klein houten schijfje en hangen het aan de boom. Onlangs lag er een kleurplaat in de rode kabouterbrievenbus van kabouter Posta, van twee kinderen met het verzoek of de naam van hun pasgeboren neefje er ook bij mocht hangen. Zo wordt de kabouterboom echt een boom van iedereen.”

De wereld mooier gemaakt
Eén keer per jaar geven Ruud en Nolly samen met hun kleinkinderen alle kabouters en hun woonplek een grondige schoonmaakbeurt. Tussendoor voeren ze regelmatig kleine reparaties uit, zoals het lijmen van een armpje of het rechtzetten van een scheefgezakte puntmuts. Bijna dagelijks wandelt Nolly even langs de kabouterboom. “Vaak ontstaat er dan spontaan een gesprek. Een mevrouw zei eens: ‘U maakt de wereld een stukje mooier.’ We doen het voor de glimlach op het gezicht van de mensen. Elke kabouter lacht, en dat werkt aanstekelijk.” De kabouterboom blijkt voor velen een bijzondere plek. “We krijgen reacties van bewoners van het verzorgingshuis, en door de post in de brievenbus merken we dat opa’s en oma’s er met hun kleinkinderen een traditie van maken om even langs te komen. Een tekening met de tekst ‘Jullie zijn grappig en kleurrijk en ik vind het leuk om jullie te ontmoeten’ laat zien hoe blij kinderen ervan worden. Soms biedt de boom zelfs troost, zoals de brief van een kind dat de kabouters vroeg om zijn zieke broertje beter te maken. Ja, de kabouterboom verbindt.”