Stichting Lotta Boxmeer

Zorgkinderen horen in de maatschappij en zorg en onderwijs moeten hand in hand. Dit betekent dat zorgkinderen dicht bij huis naar school moeten kunnen gaan. Twee doelen die Anneke Joren-Roelofs en Anja Raaijmakers voor ogen hadden toen zij stichting Lotta oprichtten en in 2017 startten met de Lottaklas in Jenaplan Kindcentrum Boxmeer.

Wanneer ik het Jenaplan Kindcentrum binnenloop zie ik basisschoolleerlingen, in groepjes, rustig aan het werk. Een vriendelijke medewerkster brengt me naar de Lottaklas. Op de gang bij hun lokaal staan diverse zorghulpmiddelen. In de klas zitten jonge kinderen met een beperking samen met de juffen. De ruimte is gezellig aangekleed, met versiering en diverse speelhoekjes. Een jongen bladert in een prentenboek, hij vertelt me over een hongerige beer. Een ander speelt met aangepast speelgoed. In een aangepaste stoel met voor zich een beeldscherm zit een blond meisje met twee staartjes; dit is Lotta. Naar haar is deze klas vernoemd.

Lotta werd geboren in 2013 met een meervoudige beperking en een forse ontwikkelingsachterstand. Anneke Joren-Roelofs, initiatiefneemster en directeur van de stichting, is Lotta’s moeder. Anneke heeft, net als mede-initiatiefneemster Anja Raaijmakers, bij een orthopedagogisch dagcentrum voor kinderen met een meervoudige beperking gewerkt. Op zoek naar opvang voor Lotta zochten de Groeningse Anneke en haar man een plek dichtbij huis, waar Lotta zich zou kunnen ontwikkelen, gewoon, samen met andere kinderen, met of zonder beperking, in een klas met ruim voldoende personele bezetting en een schools aanbod. Die bleek er niet te zijn. Dit was voor Anneke en Anja het moment om in actie te komen. In november 2017 kregen alle ideeën vorm, en werd de Lottaklas feestelijk geopend.

Stichting Lotta is een bijzondere klas in een gewone school, één van de initiatieven die gesteund worden door de stichting ‘Het Gehandicapte Kind’ (voorheen NSKGK). Samen naar School. Anneke: “We zijn meer dan hartelijk ontvangen hier op het Jenaplan Kindcentrum, vanaf dag één hebben we ons thuis gevoeld. We maken echt deel uit van de school. Er zijn verschillende activiteiten die we gezamenlijk uitvoeren, vooral de creatieve vakken zoals muziek, handvaardigheid en gym, maar we zijn ook bij vieringen en kringgesprekken. Altijd is er een juf van de Lottaklas bij. We willen hier het goede van twee werelden samenvoegen. De kinderen leren hier dat niet iedereen hetzelfde wordt geboren. Van beide kanten kunnen ze van elkaar leren. Je ziet dat onze kinderen zich meer openstellen, ze zijn onderdeel van het geheel.” Elke maand is er een andere stamgroep aan de beurt om met de Lottaklas samen te werken. Anja gaat in overleg met de leerkracht van de basisschool om te kijken wat ze voor elkaar kunnen betekenen. De leerlingen helpen met knutselen, ze zijn bij de gymles betrokken en lezen de kinderen voor. “Voorlezen voor onze kinderen vraagt echt wel wat extra’s van de basisschoolleerlingen,” vertelt Anneke, “Ze moeten een boek tot leven brengen om onze kinderen te prikkelen. Het is mooi om te zien hoe zij zelf met ideeën komen om dit voor elkaar te krijgen. Ze leren al heel jong te accepteren dat niet iedereen hetzelfde is. Het maakt echt verschil, er ontstaat zorgzaamheid.”

Elk kind kan leren, als het maar de ontwikkelingsstimulering en het onderwijs krijgt dat hij hem of haar past, is de visie van Stichting Lotta. Dit gaat in nauw overleg met de ouders. “We werken bewust niet met taxivervoer, we houden van persoonlijk contact met ouders of grootouders. Het is voor zowel ouders als voor ons een meerwaarde om persoonlijk contact te hebben met en over een kind, en niet via een systeem of schrift. Daarnaast vinden ook de ouders van een kind met een beperking het prettig om net als ieder ander op een schoolplein te staan, onder de mensen te zijn waar je vertrouwd mee bent,” vertelt Anneke, “Elk kind heeft zijn eigen leerdoelen. Soms is het belangrijk dat een kind leert traplopen, voor een ander is het: zindelijk worden of leren omgaan met prikkels. We investeren intensief in de dingen die het leven gemakkelijker maken, in samenwerking met ouders. Hierin zijn het afgelopen twee jaar flinke stappen gezet. Op een groep van zes kinderen staan drie juffen. Daarnaast werken we met vrijwilligers en stagiaires. Samen halen we het beste uit een kind. We geven ze eigen regie en een stem, ook al kunnen ze niet praten.”

Anneke laat me een ruimte zien waar een verrijdbare tovertafel staat. Drie kleuters van de basisschool en een meisje uit de Lottaklas hebben de grootste lol. Hun handjes zoeken de verschillende kleuren die op de tafel geprojecteerd worden. “Deze tafel hebben we aan kunnen schaffen dankzij een gift van één van onze sponsoren. Zorggeld kunnen we hiervoor niet inzetten. Zo konden we ook al een snoezelbed kopen, we zijn blij met mensen die ons een warm hart toedragen,” aldus Anneke.

Samen naar Schoolklassen ontstaan steeds meer in steden. Maar ook in dorpen zijn ze van veel waarde. Vandaar dat stichting Lotta een tweede klas gaat openen. Medio 2020 zal er een tweede Lottaklas komen in Mill. “Het is zo’n succes, het zou jammer zijn als we dit níet zouden doen,” vertelt Anneke. “We kunnen zo een groter gebied bedienen. Het biedt ook meer stabiliteit en mogelijkheden, zo kunnen we materialen uitwisselen zodat de kinderen geprikkeld blijven. Ons doel is kleinschalig te blijven en nauw betrokken te blijven bij de processen. In onze visie staan deze kinderen straks samen in de maatschappij zonder dat er sprake is van een wederzijdse vervreemding. Bijzondere kinderen worden steeds meer gewoon en gewone kinderen worden steeds meer bijzonder!”

Als ik het schoolplein verlaat zegt een jong meisje: “Je moet wel even de poort dichtmaken, anders gaan de kleine kinderen eruit.” Ik doe wat ze vraagt. Wat geweldig te zien hoe goed iedereen hier voor elkaar zorgt.

https://stichtinglotta.nl/