''De toeter gaat weer!''

Millingen aan de Rijn is onlosmakelijk verbonden met de scheepswerf en haar rijke geschiedenis. In 1837 bouwden Millingse timmerlieden de eerste versie voor bouw- en reparaties van houten schepen. Toen eind 19e eeuw de werf ijzeren schepen ging bouwen werd deze gekocht door Mans Bodewes. Ondanks het vertrek van Bodewes rond 1930 prijkte nog lang de naam Bodewes op de gevel van de enorme huidige loods. 

Millingen aan de Rijn is onlosmakelijk verbonden met de scheepswerf en haar rijke geschiedenis. In 1837 bouwden Millingse timmerlieden de eerste versie voor bouw- en reparaties van houten schepen. Toen eind 19e eeuw de werf ijzeren schepen ging bouwen werd deze gekocht door Mans Bodewes. Ondanks het vertrek van Bodewes rond 1930 prijkte nog lang de naam Bodewes op de gevel van de enorme huidige loods. 

In hoogtijdagen van de scheepswerf werkte maar liefst 600 arbeiders op de Millingse scheepswerf. Hele generaties en families werkten er en daarmee groeide de kennis van het bouwen van passagiersboten, sleepboten, tankschepen en zelfs bevoorradingsschepen voor olieplatforms op de Noordzee tot ongekende hoogte. Tot 1974 stemden de Millingenaren hun dagelijks leven af op 'de toeter'. Inwoners wisten dat de werf begon, moesten gaan eten of dat hun partner thuiskwam wanneer 'de toeter' ging. Tót de wereldwijde economische crisis in 2008, waar toen nog jaarlijks vijf cascoschepen de helling afgleden, zorgde dat de orders stokten, er in 2010 een forse reorganisatie plaatsvond en Damen Shipyard er in 2013 de stekker uittrok. De toeter zweeg en het werd oorverdovend stil in het Rijndorp. 

Maar in 2018 besluiten Gerd de Swart en zijn bonus-kinderen Martijn en Sanne van Haaren de werf nieuw leven in te blazen. Eerder blies Gerd scheepswerf Dodewaard nieuw leven in, verkocht hem en kocht de Gelria-werf in Nijmegen. De Swart staat bekend om zijn visie, zijn netwerk wat rijkt tot vér buiten de landsgrenzen en wie Gerd kent weet dat hij vooral waarde hecht aan het nakomen van afspraken.

De Swart: ‘’Mensen hebben me vaak voor gek verklaard toen ik de scheepswerf in Nijmegen kocht. Maar binnen een korte periode konden we bij Gelria zelfs de schepen op onze eigen werf niet meer plaatsen, dat was echt ongekend. Maar ik had vanwege de ligging aan de Rijn, de grote hal, en vooral de grote helling stiekem altijd al zin om Millingen te kopen'' Zijn partner Martijn van Haaren is uit een heel ander hout gesneden. Een jonge gedreven vent die in ‘s-Hertogenbosch de studie bedrijfskunde volgde en door de combinatie van kennis en zijn sympathieke uitstraling de gun-factor heeft. Waar Martijn verantwoordelijk is voor de in- en verkoop en de commerciële kwaliteiten beheerst staat zijn zus Sanne garant voor de financiële administratie. Gerd: ''Het zijn mijn bonus-kinderen en daarom zijn we nu sámen medeaandeelhouder''.  

''We zitten hier aan de maritieme snelweg, de Rijn is een van de drukste rivieren ter wereld en doordat we al eerdere ervaringen met scheepswerven hadden opgedaan zijn de beste werklui met ons meegegaan’’. Martijn: ‘’Gerd heeft altijd al een neusje voor scheepvaart gehad, durft risico te nemen, maar altijd bedachtzaam. Dat maakte dat wij scheepswerf Gelria en nu Shipyard Millingen met hem aan durfden te gaan’’.

De enorme hal bij Shipyard Millingen, in de volksmond ook wel 'De gele kathedraal' genoemd, is niet alleen uitstekend geschikt voor het bouwen van secties, casco's, duwbakken en het repareren- en bouwen van schepen. Inmiddels weten mensen ook dat het grote Romeinse masker (Het gezicht van Nijmegen) om die reden dáár gebouwd is. Momenteel is dezelfde kunstenaar Andreas Hetfeld bezig met een zeven meter hoog en acht meter breed stalen beeld van Gerard Phillips. ‘’Gerard is de grondlegger van het elektronicaconcern. Hetfeld kreeg deze opdracht van Phillips en de gemeente Eindhoven. Je weet niet wat je ziet'' glundert Martijn. ''We motten da ding alleen nog noar Eindhoven zien te kriegen'' lacht Gerd. 

''We kunnen hier steeds méér omdat we alles in huis hebben, enorm  geïnvesteerd hebben in nieuwe machines die zelfs 3D-scans kunnen maken. En we zitten aan de snelweg van de wereld. Langsvarende Schipper of reders zien dat we momenteel bezig zijn met de reparatie van een van de bekendste schepen uit de scheepvaartwereld. Dat wordt gezien, spreekt zich rond en wanneer zo'n schip op de helling ligt weten ze je wel te vinden. Inmiddels werken hier nu zo'n 50 werknemers waaronder Polen. Die leveren niet alleen fantastisch werk maar werken hier graag omdat we zorgen voor goede lonen en fatsoenlijke woonruimte. Tel daarbij op dat we graag met plaatselijke ondernemers werken als Erinkveld elektriciteit, Spann-Eerden houtbetimmering en Koppes stoffering. We kijken dus éérst naar lokale ondernemers, zo houden we binding met onze inwoners.

 Onze uitdaging voor de toekomst is om meer mensen uit deze omgeving aan het werk te krijgen en dan is de cirkel met een familiebedrijf aan het hoofd én lokale aanleverbedrijven weer rond. Voor ons was het in ieder geval een emotioneel moment toen na jaren van stilte de mensen emotioneel reageerden op het vertrouwde fluitsignaal. ''De toeter gaat weer!'' , daar werden we toch even stil van''.   

 

 

 

Naar het overzicht

Wim Bakker

Over de schrijver

Wim Bakker

Nu hij wat ruimer in zijn vrije tijd komt te zitten is er ruimte om het schrijven weer eens wat frequenter op te gaan pakken en dat doet Wim graag voor Topic magazine

Lees meer

© 2024  |  RvB Media - Topic Magazines  |  Privacyverklaring